Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is alsof de tijd bij het Londense viertal Kicker heeft stilgestaan. Ze klinken als een exacte kopie van het Schotse The Pastels, dat in de jaren tachtig en begin jaren negentig een pioniersfunctie vertolkte voor latere indiepopbandjes. De licht valse zang (zouden ze het expres doen?), de opgewekte gitaren met een melancholieke inslag, Kicker weet precies de kenmerkende ingrediënten te kiezen van nu legendarisch eighties-bands als Orange Juice, The Pastels en Felt. Kicker zal over twintig jaar zeker niet dezelfde legendarische status hebben. Simpel: ze ontberen gewoon de goede songs.
Bij de eerste luisterbeurt wordt dat nog opgevangen door melodieuze gitaarpartijen, orgeltjes en aardige jongen-meisje-samenzang, maar een aantal sessies later moet je de onverbiddelijke conclusie trekken dat Kicker een talentloos groepje is. Tel daar het verveelde gezicht van zangeres/toetseniste Jill Drew in het cd-boekje bij op (denk aan die vrouw op de hoes van Louder than Bombs), en je bent plotseling erg blij dat je ook gewoon een andere cd op kunt zetten. Van The Pastels bijvoorbeeld.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kicker/our-wild-mercury-years/10689/
Meer Kicker op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kicker
Deel dit artikel: