Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Doordeweeks doen we zo’n beetje alles wat God verboden heeft. Naar de kerk gaan we ook al lang niet meer, tot groot verdriet van de dominee, die ons waarschuwt voor hel en verdoemenis. Alleen op zondagochtend, als we met een houten kop uit bed donderen, willen we nog wel eens in de platenkast op zoek gaan naar een christelijke countryplaat.
Zo mogen ons graag verwennen met elpees als Satan is Real van de gebroeders Louvin en het hele oeuvre van de Carters. Alsmede de godvrezende muziek van Sixteen Horsepower en Nick Cave, toen deze laatste nog als een uitgemergelde junk kotsend op het podium om vergiffenis smeekte. Dat waren nog eens tijden. U begrijpt: we houden zielsveel van God en de Bijbel en dan vooral het hoofdstuk over de Apocalyps.
Met goede moed beginnen we zodoende aan het tiende album en de tweede gospelplaat van Kate Campbell, waarop ook soulman en orgelveteraan Spooner Oldham met het heilige boek zwaait. Vorig jaar nog trakteerde de countryzangeres uit Nashville ons op het aardige album Blues and Lamentations - al staat op dit album het evangelie minder op de voorgrond dan op haar andere cd's. Het is geen meesterwerk, maar toch is er sprake van een warm, traditioneel en gevarieerd brouwsel van folk en country. Op de nieuwe plaat, For the Living of These Days, is het tempo daarentegen tergend traag en de begeleiding tot een minimum beperkt.
Met songs als ‘Jesus Christ’ van Woody Guthrie, de traditionele ballades ‘Be Thou My Vision’ en ‘There Is a Balm in Gilead’ en ’They Killed Him’ van Kris Kristofferson laat het duo Campbell en Oldham geen misverstand bestaan over hun toewijding aan hogere machten. We twijfelen niet aan de goede bedoelingen. Dit neemt echter niet weg dat de spirituele songs doorgaans alleen de sobere en brave kant van het geloof belichten.
We missen op deze plaat de passie van de zondaar die – met Satan op de hielen en in het aanschijn des doods– op z’n knieën gaat. Dit ongelofelijk saaie album van Campbell staat in schril contrast met de geloofsbelevenis van een door demonen achterna gezeten Johnny Cash als hij, bijvoorbeeld, ‘Why Me, Lord’ zingt. Zoiets horen we toch veel liever dan Campbell die hier een gezapig 'God of Grace and God of Glory' vertolkt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/kate-campbell/for-the-living-of-these-days/13930/
Meer Kate Campbell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kate-campbell
Deel dit artikel: