Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat een icoon als Judy Collins met een ontzettend brave plaat komt, ligt alleszins in de lijn der verwachting. Al sinds de vroege jaren zestig dweept ze met een mierzoete sopraanstem en traditionele folksongs. Ondertussen heeft de zangeres nu een leeftijd bereikt waarop je helemaal rustig aan mag doen. Zeven jaar geleden verscheen nog een kerstplaat van haar hand.
Het belachelijk oubollige 'Over the Rainbow', waarmee de cd opent, laat weten dat Judy Collins niet van plan is om aansluiting te zoeken bij een jonger publiek, zoals veel generatiegenoten. Coversongs als 'Diamond and Rust' van Joan Baez, die zelf ook meezingt, 'Once I Was' van Tim Buckley en de cowboyklassieker 'Ghost Riders in the Sky' voegen nauwelijks iets toe aan de originele versies. Een enkele gastbijdrage, zoals die van Stephen Stills, is niet meer dan aardig.
De tien tracks op Paradise laten eigenlijk alleen horen dat de stembanden van Collins nog niet zijn versleten. Jammer dat er totaal geen spanning is te ontdekken in de songkeuze of instrumentatie. Misschien zou ze eens een beroep moeten doen op Jack White of een producer als Rick Rubin. Nu heb je een cd die het enkel goed zou doen op de beddenafdeling van een warenhuis.
http://www.kindamuzik.net/recensie/judy-collins/paradise/20625/
Meer Judy Collins op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/judy-collins
Deel dit artikel: