Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wat een verbijsterende ervaring, een cd afzetten van de grote techno-held Juan Atkins. Iemand die tot nu toe zelden teleurstelde, al was de vernieuwing in zijn platen al jaren verdwenen. Maar dit in Berlijn opgenomen titelloze techno-album is een even vermoeiende als dodelijk saaie ervaring. Er gebeurt weinig tot niets in de zes lange (vaak boven de tien minuten klokkende) tracks. Het lijkt wel of alle inspiratie uit de invloedrijke zwarte muzikant is weggevloeid. Zelfs titels verzinnen was teveel gevraagd. De nummers heten 'Session One' of 'Session Two' en dreutelen lamlendig voort zonder zich te ontwikkelen of zich te ontvouwen tot iets moois.
Mooie geluiden, dat zeker. We herkennen Atkins hand onmiddellijk. Maar waar zijn in godsnaam de puntige melodielijnen gebleven? En de stijlvolle bassdrums die alle kanten op rolden terwijl hemelse strings de ware technoliefhebber in vervoering brachten? Dit is saaiheid troef. Het lukt Atkins simpelweg niet het minimalisme van Berlijn te kopiëren, laat staan te evenaren. Binnenkort brengt Tresor een compilatie van oud werk uit van de meester uit Detroit. Godzijdank.
http://www.kindamuzik.net/recensie/juan-atkins/berlin-sessions/9244/
Meer Juan Atkins op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/juan-atkins
Deel dit artikel: