Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Twee namen die misschien niet meteen een bel doen rinkelen? Dat is snel opgelost. Birgisson is namelijk de stem van Sigur Rós. Zijn engelachtige stemgeluid, gedrapeerd over ijzige (post)rock en verhalend in een voor de gemiddelde wereldburger onbegrijpelijke taal - tegelijk door menig merg en been snijdend - is wijdverbreid bekend. Nu: Thom Yorke, om maar een voorbeeld te noemen, is niet de enige die naast muzikale schepping ook stappen in de beeldende kunsten zet. Zo ook Birgisson, samen met zijn vriend/partner Alex Somers. Yorke gebruikte een codenaam: Tchock. Birgisson & Somers noemden zich Riceboy.
Waar Birgisson de bekendste van de twee is, blijkt dat dit album 's mans bandgeluid niet verlaat maar eerder hertaalt naar een ander gebied. Zowel muzikaal als qua sfeer en gevoelstemperatuur. In de kalme en zalvende ambienttonen van Riceboy Sleeps weerklinken geluiden die menigmaal een intro of half nummer van Sigur Rós hadden kunnen vormen. Tegelijk is Sigur Rós van een glaciale en 'witte', desolate bijna-kou die opvallend genoeg op dit album afwezig is.
Riceboy Sleeps werd opgenomen met louter akoestische instrumenten. Dat gebeurde in IJsland. Die opnamen werden door het duo vervolgens bewerkt tot het huidige werkstuk. Plaats van handeling: Hawaï. Zo komt ijselijkheid samen met warmbloedigheid of warmte. En blijkt deze plaat een wonder van ambientgeluiden die schatplichtig zijn aan de groten uit de ambientschool, zoals Brian Eno, en die tegelijk - zonder de van Sigur Rós zo bekende grootse climaxen - ten diepste weten mee te voeren en te ontroeren.
Tussen toen en nu. Tussen koud en warm. Vooral, tussen ambient die je nauwelijks opmerkt én ambient die de aandacht opeist. Voor even en dan weer niet. Riceboy Sleeps zit daartussenin; vooral omdat de plaat als geheel briljant samenhangt en één geheel vormt (de hint van een melodie in het ene nummer, duikt namelijk veel later pas in volledige pracht op of, omgekeerd, herinnering vertelt je dat je dat eerder hoorde), een album om steeds weer naar terug te keren en nauwelijks op te merken of vreselijk om te janken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jonsi-alex/riceboy-sleeps/19415/
Meer Jonsi & Alex op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jonsi-alex
Deel dit artikel: