Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Na een heupoperatie en jaren van stilte is-'ie terug, de naar New England verkaste Texaanse bluesman Johnny Winter. Nog steeds doet hij zijn ding buitengewoon goed, al begint Johnny wel meer en meer op een stripfiguur te lijken. Robert Crumb zou hem bedacht kunnen hebben, dit spierwitte, wandelende lijk dat al vier decennia aan de blues verslingerd is. Natuurlijk bouwt Winter verder aan zijn reputatie als gitaarbeul met groot gevoel voor lyriek en vanzelfsprekend biedt I'm a Bluesman niks nieuws onder de zon. Fans zullen er geen traan om laten. Menig luchtgitaartje zal er weer voor de spiegel gespeeld worden. De countryblues 'That Wouldn't Satify' vormt de grootste opgave. Halsbrekende toeren haalt Winter hierin uit met zijn akoestische slide, vergelijkbaar met Buddy Guy en Muddy Waters op de voortreffelijke plaat Folk Singer van laatstgenoemde. Verder is het de gebruikelijke rampetampblues met liedjes die feitelijk weinig anders zijn dan vehikels voor Winters gitaarcapriolen. Gewoon een lekkere plaat dus, waar we niet te moeilijk over moeten doen. Vintage Winter voor de liefhebbers.
http://www.kindamuzik.net/recensie/johnny-winter/i-m-a-bluesman/6772/
Meer Johnny Winter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/johnny-winter
Deel dit artikel: