http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

John Doe | Forever Hasn't Happened Yet

De grimmige kant van een oud-punker.
CD, Yep Roc/Sonic Rendezvous

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 01 maart 2005

Toen ik door het immense programma van SXSW spitte, kwam ik voor het eerst zijn naam tegen. Toch is John Doe geen nieuweling. In de late jaren zeventig maakte hij deel uit van het punkwereldje in Californië. Vandaag de dag handelt hij in countryrock. Het lijkt een onvermijdelijk lot voor veel oud-hanenkammen. De rebelse kant van John Doe is ingeruild voor bezinning. Gelukkig wil dat niet zeggen dat zijn nieuwe plaat, Forever Hasn't Happened Yet, een verzameling van brave liedjes is. De hoes van de promo, waaruit ik een waarschuwing voor rijden onder invloed opmaak, belooft ook al geen vrolijke boel.

De verwachtingen worden waargemaakt: het eerste nummer van de cd, 'The Losing Kind', creëert meteen een grimmige sfeer. Forever Hasn't Happened Yet is gemaakt van restjes elementaire blues, country en andere stromingen die normaliter als americana worden verkocht. J.D. komt niet alleen: in de twee openingsnummers horen we Dave Alvin en Grant Lee Philips. De laatste maakt in 'Mama Don't' plek voor Veronica Jane Doe, de zestienjarige dochter van John Doe. Later horen we in 'Hwy 5' de stem van Neko Case en in 'Ready' duikt vanuit het niets Kristin Hersh op. De vele gastbijdragen, waaronder ook die van Smokey Hormel en Cindy Lee Berryhill, kunnen echter niet verhelpen dat de hele plaat slechts 31 minuten duurt.

Forever Hasn't Happened Yet verschijnt 22 maart, in de hoes zoals u die hier ziet.

MP3: 'Hwy 5' (met Neko Case)