http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Johan | 4

Wouter Bos kan tevreden zijn.
CD, Excelsior/V2

Tekst: André Rozendaal

Publicatiedatum: 04 mei 2009

Het door platenmaatschappij Excelsior afgekondigde Johan Jubeljaar is in volle gang. Er kwam een cd-box met de drie voorgaande platen: 12.5 years, 3 albums, 36 songs. Een succesvolle theatertournee volgde, en het vierde Johan-album is daar. Getiteld 4, hoe toepasselijk. Wellicht is fan van het eerste uur Wouter Bos ook een van de velen die voorintekenden op dit album.

Een echte bandplaat is het geworden volgens zanger en Johan-brein Jacco de Greeuw. De songs zijn niet meer alleen van zijn hand. 'Maria' en 'The Receiving End' zijn geschreven en gezongen door gitarist en toetsenist Maarten Kooijman. 'Over' komt van de hand van bassist Diets Dijkstra. Ook hij zingt zijn eigen lied.

Het loslaten door De Greeuw levert het meest gevarieerde Johan-album tot nu toe op. Er zijn snelle songs met een rauw randje: het aan Hüsker Dü memorerende 'In the Park', en het dreinende 'Over'. 'Something About You', The Receiving End' en 'Alone Again' zijn onderhuidse, slepende songs gedrenkt in gitaareffecten of elektronica. De in aanzet conventionele Johan-song 'Maria' haalt de meerwaarde uit een ragfijne orgellijn in de stijl van Daniel Johnston. Het meest interessante nummer is het zeer fraai opgebouwde, filmische 'World Game # 10', waarin de mannen uit Hoorn de deur even openzetten voor muzikale sferen uit spaghettiwesterns. Ja, je leest het goed: Johan pakt af en toe groots uit op 4. Ook afsluiter 'Why Don't We' schurkt aan tegen over the top gaan.

De productie is opnieuw in handen van 'vijfde bandlid' Frans Hagenaars, die over het mooi samenhangende totaalgeluid een soort echo heeft gelegd. Dit pakt uitstekend uit in een song als 'Comes a Time', waarin letterlijk echo's uit de jarenzestigpsychedelica naar voren komen. Toch is het niet in alle songs een geslaagde keuze, en klinken sommige af en toe enigszins dun.

Wat blijft hangen van 4 zijn de in vrijwel alle songs aanwezige mooie zangmelodieën, die zich luisterbeurt na luisterbeurt langzaam openbaren. Johan heeft met 4 weer een uitstekende plaat gemaakt. En misschien nog wel belangrijker: ze weten waar het naartoe moet met hun muziek voor de komende jaren. Die hopelijk minder plaatloos zijn.