• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Joe Henry | Tiny Voices

Gekunstelde jazz is moeilijk te verteren.
CD, Anti/Epitaph

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 04 september 2003

Sinds Joe Henry met prachtalbums als Short Man's Room en Kindness of the World heel veel cowboyvrienden heeft gemaakt, lijkt hij zich meer en meer te distantiëren van diezelfde alternatieve countrygemeenschap waarin hij ooit zo'n furore maakte.
De succesvolle samenwerking met Victoria Williams en diverse bandleden van The Jayhawks was voor de volstrekt eigenzinnige singer-songwiter nauwelijks een reden om niet toe te geven aan zijn grote liefde: de jazzmuziek.

Het kostte wat tijd en moeite om hem op het juiste spoor te krijgen, want met de minder geslaagde albums Trampoline en Fuse wist hij zich niet zonder artistieke gevolgen lossen te rukken uit het alt. countrywereldje dat hem zo lief heeft.
Twee jaar geleden wist Joe Henry echter te verrassen met het fascinerende Scar, waarop hij de bezieling van zijn vorige prijsalbums volledig had herwonnen in de jazz en met name de liefde voor Duke Ellington. Alleen de Joe Henry-stem en zijn herkenbare singer-songwritertactiek waren onaangetast gebleven.

Ook dit Tiny Voices is weer zo'n experimentele muzikantenplaat waarop Joe Henry zijn voorkeur voor late night jazz met invloeden van lichte elektronica niet onder stoelen of banken steekt. Een cd die misschien in eerste instantie wat gekunsteld over komt, maar bij een herwaardering wat beter tot zijn recht komt. Een cd ook waar de nummers lang niet altijd makkelijk van elkaar zijn te onderscheiden. En tot slot helaas tevens een moeilijk verteerbare cd waarop de overtuigingskracht wat minder is als die van bijvoorbeeld Scar.
Het kunnen natuurlijk niet altijd meesterwerken zijn.

Tiny Voices van Joe Henry verschijnt op 22 september.

http://www.kindamuzik.net/recensie/joe-henry/tiny-voices/3901/
Meer Joe Henry op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/joe-henry