Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het blijft een moeilijk geval, zo'n soloplaat van Joe Henry. De man is immers voornamelijk bekend als producer. Hij heeft inmiddels anders een aardig stapeltje platen met zijn eigen naam erop uitgebracht, maar die worden vooral beluisterd door collegamuzikanten. Ook kan hem in zijn zingen een zekere aanstellerigheid verweten worden.
Met twee jaar sinds Civilians en zes jaar sinds Tiny Voices is Henry er niet van te beschuldigen dat hij de markt overvoert. Dat is maar beter ook, want Blood from Stars is weer zo'n plaat waar je een hele tijd mee toekomt.
Een gevolg van een artiest die zelf weet waar die drie miljoen knopjes op het mengpaneel voor zijn, is dat er weinig aan het toeval overgelaten wordt. Blood from Stars is mooi geproduceerd. Er zit veel diepte in deze opnamen en uit alle hoeken komen geluiden van onverwachte instrumenten tevoorschijn, vaak op onorthodoxe wijze bespeeld.
Blood from Stars is dan ook eigenlijk meer een jazz- dan een popplaat. Neem de instrumentale ballad 'Over Her Shoulder', waarop we Henry's zeventienjarige zoon Levon een zwoele saxofoon horen spelen. Zo houdt bassist David Piltch er niet van om alleen maar voor het onderbuikgevoel te zorgen en timmert percussionist Jay Bellerose er in 'Suit on a Frame' lustig op los.
Door zich met name van het bluesidioom te bedienen, schieten de muzikale ideeën deze keer niet alle kanten op en is Blood from Stars een fijne luisterplaat geworden die niet snel verveelt. Lijkt het dan nergens op? Nou vooruit dan, Randy Newman, daar komt het feitelijk nog het dichtst bij in de buurt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/joe-henry/blood-from-stars/19060/
Meer Joe Henry op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/joe-henry
Deel dit artikel: