Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Joan Wasser, alias Joan as Police Woman, was een van de verrassingen van het muziekjaar 2006. Haar debuutalbum Real Life oogstte veel lof vanwege een natuurlijk samengaan van lichtvoetige soul en alternatieve popmuziek, mooi pianospel en een karakteristieke manier van songschrijven.
Op To Survive kiest Wasser voor diezelfde opzet en bewijst zij opnieuw een begenadigd en avontuurlijk muzikante te zijn. De Amerikaanse bewandelt niet graag de gebaande paden van de popmuziek, maar zoekt met behulp van complexe (piano)arrangementen haar eigen weg. Dat is te waarderen, maar leidt niet per se tot goede muziek. Net zoals bij voormalig werkgevers Antony (van Antony & The Johnsons) en Rufus Wainwright, die een gastbijdrage aan dit album levert, ligt in Wassers muziek het gevaar van 'moeilijkdoenerij' constant op de loer.
Die valkuil werd op Real Life door het verrassingseffect en de vrolijke toonzetting nog vermeden, op het wat tragere, melancholische nieuwe album trapt de Amerikaanse erin. De meeste van de tien nummers op To Surive zijn rijk aan geluid, maar te zwierig en vormloos om te beklijven. Dat maakt dat bijvoorbeeld 'Honor Wishes' en 'The Start of My Heart' geforceerd overkomen. Écht in de fout gaat Wasser in 'Magpies', waar ze het schitterende, soulvolle thema om zeep helpt met onnodige uitweidingen en stijlwisselingen.
Dat is niet alleen zonde, maar ook echt overbodig. De Amerikaanse had namelijk alleen maar beter naar haar eigen muziek hoeven luisteren. Naar 'Eternal Flame', 'The Ride' en 'I Defy' van haar debuut of naar de twee parels van dit album: het uptempo 'America' en pianoballade 'To Be Lonely'. Dan had Wasser ontdekt dat zij op haar best is wanneer zij frisse, rechttoe rechtaan popmuziek maakt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/joan-as-a-police-woman/to-survive/17342/
Meer Joan as Police Woman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/joan-as-a-police-woman
Deel dit artikel: