http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Jimmy Edgar | Color Strip

Ideeën ontbreken op eerste langspeler.
CD, Warp/Rough Trade

Tekst: Arne Daneels

Publicatiedatum: 08 maart 2006

Het was even wachten, maar nu ligt de debuutlangspeler van Jimmy Edgar, Color Strip, dan toch in de winkelrekken. Dit wonderkind uit Detroit was voorbestemd om de elektronische muziek uit zijn thuisstad nieuwe hoogtijdagen te doen beleven. Het begon allemaal met zijn eerste release op Warp, de ep Access Rhythm, waarop Jimmy’s eigen kijk op hiphop te horen viel. Kort daarna volgde het eclectische minialbum Bounce Make Model, waarop electro-, house- en r&b-ritmes de dienst uitmaakten. De muziekwereld stond in vuur en vlam voor deze jongeman, die toen nog maar juist achttien jaar oud was. De verwachtingen voor wat zou volgen waren hooggespannen.

Het typische, elektronische Detroit-geluid is op Color Strip nog steeds de leidraad voor de muziek van Jimmy Edgar. Experimenteren met ritme en geluid blijft hij ook doen. Dit leidt soms tot een goed resultaat, zoals in tracks als ‘My Beats’, ‘I Wanna Be Your STD’ en ‘Personal Information’, maar deze goede nummers zijn de uitzonderingen op dit album. Het is niet Jimmy Edgars producerstalent dat minder is geworden, maar het zijn de ideeën die in sommige liedjes lijken te ontbreken. Liedjes zoals ‘LBBL Detroit’ en ‘Jefferson Interception’ beginnen sterk; zakken halverwege in en eindigen ronduit saai.

De beste leerling in de klas wordt vaak strenger beoordeeld dan de rest, maar in het geval van Edgar lijkt het wel alsof deze leerling zijn interesse in de muziekles aan het verliezen is. Naast muziek heeft de man immers ook een gave voor onder andere mode en design. De laatste twee jaar werkte hij eigenlijk vooral aan het ontwikkelen van zijn eigen kledinglijn en lag het nu verschenen album al die tijd in de koelkast. Toen de houdbaarheidsdatum ervan bijna overschreden was, besloot hij het toch nog even op te warmen en het ons voor te schotelen. Buikpijn krijg je er niet van, maar echt smaken doet Color Strip ook niet.