Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat doet het hem: zo'n niet bijster originele albumtitel als Dirt Road en dan nog eens intens droevig plaatje van een verlaten plattelandsweggetje als goedkoop hoesje bij de cd. Knap werk, daar is echt over nagedacht.
Als hij dan ook nog eens Jim Suhler heet en een beetje wanhopig zingt van: “Where, oh, where is my countrygirl?”, dan zijn we weer helemaal thuis bij de vertrouwde singer-songwriterthematiek uit de cowboystreek van George Double U Bush.
“I'm going back to Texas”, zingt de eenzame troubadour in 'Texas Easy Street' en even verderop huilt het weer eens van: “My baby is gone”, zoals in 'Church Bell Blues', terwijl hij zich ondertussen klemzuipt en afvraagt wat nu te doen. Kortom, beste muziekvrinden, Jim Suhler is een zielige boerenlul met een akoestische gitaar. Waarom u hier naar zou moeten luisteren? Ik heb werkelijk geen idee, tenzij ook uw vrouw ervandoor is gegaan. Of misschien heeft u wel net zo'n heimwee als Jim Suhler. Dan kunt u namelijk samen het mannenleed verdrinken.
En ik moet eerlijk toegeven dat ik weleens slechtere Jim Suhlers heb zien voorbij komen in mijn wilde carrière als popjournalist. Neem nu bijvoorbeeld het geheel instrumentale 'My Morning Prayer', waarmee Jim Suhler op bijzonder fraaie wijze het desolate landschap van small-town America voor u uitkotst. Dat hij daarna weer de koe bij de horens vat in het Lucky Luke-levenslied 'Out on the Western Plain' mag een mooie overgang heten.
Dirt Road ligt ergens tussen de bluesy aanstellerigheid van een poor lonesome cowboy en het betere jatwerk, daarmee is het natuurlijk allang platgelopen en -gereden door menig cowboy en bluesman. Maar wie zit er nu op iets nieuws te wachten als tegenwoordig alleen nog blanke fucking rappers als revolutionair worden bestempeld.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jim-suhler/dirt-road/3265/
Meer Jim Suhler op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jim-suhler
Deel dit artikel: