Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zou Jim Lauderdale in een dronken bui een weddenschap hebben afgesloten om in korte tijd zoveel mogelijk albums uit te brengen? Of zit de duvel hem op de hielen, zoals hij in 'Chances' zingt? Wie o wie zal het zeggen?
Het is nog geen jaar geleden dat hij tegelijkertijd twee behoorlijke albums uitbracht: het enigszins ironisch getitelde Country Super Hits, Vol 1 en Bluegrass, waarvan de titel de lading volledig dekt.
En nu, beste vrienden, komt de zeer gewaardeerde countryman opnieuw met een gezonde dosis traditionele bluegrass. Van een herhalingsoefening is op het voortreffelijke The Bluegrass Diaries echter totaal geen sprake. Jim Lauderdale en zijn muziekvrienden lijken nu meer dan ooit ontzettend veel plezier aan dit doorgaans conservatieve genre te beleven. Er blijkt zelfs ruimte voor creativiteit.
The Bluegrass Diaries is een plaat vol sterke akoestische songs waar de geestdrift en harmonie vanaf spatten. Nog meer dan op Bluegrass is Jim Lauderdale helemaal in de huid van de bluegrass gekropen. Vooral de lijvige songteksten en krachtige stem van de gastheer schitteren in de elf nummers.
Jim Lauderdale heeft al zeker vijftien studioalbums op zijn naam staan, die verschillende kanten van de americana belichten en soms ook tegen de gladde kant van Nasvhille aanschurken. Het siert de beste man dat hij zo moeiteloos van traditionele honky tonk naar sentimentele countryrock switcht. Dit album is echter volmaakter dan de meeste voorgangers.
Als er zoiets als een countryhemel bestaat, zit Bill Monroe daar nu op een wolk naar de muziek van zijn verse volgeling Jim Lauderdale te luisteren.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jim-lauderdale/the-bluegrass-diaries/16265/
Meer Jim Lauderdale op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jim-lauderdale
Deel dit artikel: