Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Vijf jaar zit er tussen het debuut van Jex Thoth en opvolger Blood Moon Rise. De enige constante in de line-up van de band is de zangeres, tevens de naamgeefster. Beide zaken zullen met elkaar te maken hebben: oorspronkelijk was de band een van de vele gezamenlijke projecten van het echtpaar James Jackson Toth (zonder H dus, vooral bekend van Wooden Wand) en zijn vrouw Jessica, maar ze zijn inmiddels gescheiden. Jessica Bowen hield wel de artiestennaam Jex Thoth. Ze nam onder dat alias met Dave Nuss van No-Neck Blues Band als Sabbath Assembly het geweldige Restored to One op met daarop een psychedelische rock herinterpretatie van de hymnen van een hippiesekte. Ze toerden onder meer samen met Earth. Nu is ze dus terug met haar geheel vernieuwde eigen band.
De muziek is in vergelijking met het debuut simpeler geworden, minder metal ook, en de nadruk ligt meer op de zang. Vaak bestaat de begeleiding alleen uit lang aangehouden synthesizertonen en een rondzingende gitaar. Dit alles over een nadrukkelijk, zeer traag 'BOEM-(pauze)-tsjak-(pauze)-BOEM' van de drummer. Juist door die traagheid en eenvoud blijft de muziek groots. Hier hebben Sabbath Assembly en Earth hun duidelijke sporen nagelaten. Neem recente output van laatstgenoemde band minus de countryinvloeden, maar plus een zangeres met een kolossale stem en je hebt de formule voor een aantal van de songs op Blood Moon Rise.
Zingen kan Bowen namelijk als geen ander; ze is de hogepriesteres van de occult rock-zangeressen. Ze heeft weliswaar een vrij beperkt bereik, maar de combinatie van de voor het genre typische Grace Slick-luchtalarmalt gekoppeld aan een zeer intense voordracht geeft een overrompelend majestueus resultaat in tracks als 'The Divide' en 'The Four of Us Are Dying'.
Op wat conventionelere rocktracks als 'The Places You Walk' en albumhoogtepunt 'Ehjä' is dan weer de overeenkomst met Black Mountain onmiskenbaar. Jex Thoth zit minstens op hetzelfde kwaliteitsniveau als de Canadezen en verdient op basis van Blood Moon Rise een gelijke status. 2013 is dankzij de platen van Ghost, Purson, Uncle Acid & The Deadbeats, Hidden Masters en Blood Ceremony nu al het absolute topjaar voor occult rock en Blood Moon Rise kan zo in dat rijtje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jex-thoth/blood-moon-rise/24192/
Meer Jex Thoth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jex-thoth
Deel dit artikel: