• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jess Klein | City Garden

Ongewortelde passie.
CD, UFO

Tekst: Dirk Verhoeven

Publicatiedatum: 09 februari 2007

Jess Klein bewees in prachtduetten met Danny George Wilson en Robert Fisher (Willard Grant Conspiracy) sfeervolle americana te kunnen neerzetten. In haar eentje heeft ze inmiddels al zes albums volgezongen, met City Garden als meest recente.

Op City Garden gaat Klein terug naar de wortels, de blues. Het grote referentiepunt moet het album It’s My Life Baby! van Junior Wells en Buddy Guy zijn. Dat wordt meteen duidelijk in het rauwe, eerste nummer, ‘Blood, Sweat, Tears’.

Hoewel Klein gepassioneerd zingt, komt de rauwheid te gemaakt over. Klein is geen zware neger met een donkere stem, maar een dunne jongedame. Zo klinkt ze hier dan ook: als een Ilse de Lange die zingt over bloed, zweet en tranen; over een bak ellende waarin ze zich nooit bevonden heeft.

Dat lievige zingen neemt de overhand in ‘Make Love’, een vlot maar clichématig liefdesliedje met een mierzoet refrein. In het titelnummer is de bluesverwijzing beter geslaagd en wordt een geloofwaardig resultaat behaald. Simpele, maar doelgerichte bluesakkoorden bouwen de coupletten op, waarop Klein hoog kan uithalen in het refrein met “Go get him, girl!”

Aan passie dus geen gebrek op City Garden. Helaas vormt die passie slechts een enkele keer (‘City Garden’, ‘Shell & Shore’) een sterke en geslaagde combinatie met een bluesy en spaarzame begeleiding. Op die momenten klinkt Jess Klein als een van haar grote voorbeelden, Joni Mitchell.

City Garden roept echter voor het merendeel minder rauwe referenties op: Tori Amos in popsongs met zoete koortjes, Ilse de Lange in ongeloofwaardige gitaarliedjes. De bluesmissie van Jess Klein is mislukt, omdat ze er niet vol voor gegaan is.

http://www.kindamuzik.net/recensie/jess-klein/city-garden/14860/
Meer Jess Klein op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jess-klein