Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zweden en postrock. Dan is de link met landschap en klimaat snel gelegd. Volgens sommigen hoor je in de muziek van Jeniferever uit Uppsala deze invloed terug. En dit zou best eens kunnen. Hun tweede plaat Spring Tides neemt je namelijk een dik uur lang mee op een atmosferische trip van postrock, emo, ambient, new wave en shoegaze.
Het viertal smeedt al deze invloeden tot een organisch geheel waarin ieder instrument gelijke kansen krijgt. Violen, piano, trompet en keyboards zijn fraai verweven in het gitaargeluid en geven extra cachet aan de orkestrale climaxen van de niet eens zo heel erg explosieve songs. Dit maakt van Spring Tides meer een luisterplaat dan een standaard postrockplaat om je buren mee in de gordijnen te jagen. Verstilde schoonheid die doet denken aan bands als Aereogramme ten tijde van My Heart Has a Wish That You Would Not Go, Anathema na hun metalperiode of Sigur Rós.
De zang van Kristofer Jönson klaagt soms aan op een manier die doet denken aan Robert Smith van The Cure. Met een prettig zachte en berustende snikstem zingt hij over nostalgie, verlies en hoop. Het klinkt alsof het allemaal menens is, en een vrolijke boel is het nooit. Wel intrigerend, zeker als je daarnaast de boeiende gitaarwisselwerking tussen hem en tweede gitarist Martin Sandström een beetje in de gaten krijgt.
Het is duidelijk te horen dat de heren al sinds 1996 bij elkaar zijn. De lange songs zijn van hoog niveau en klinken bovendien goed uitgewerkt. Zoals het langzaam naar een climax toewerkende 'The Hourglass', dat bol staat van spanning rond een waverige gitaarlijn. Of het topzware 'Ox-Eye', het hardste nummer van de plaat waarin de wanhopige vocalen van Jönson hun Waterloo vinden in een orkaan van gitaargeluid.
Echt nieuwe dingen doen ze niet. Ze weten wel van begin tot eind te boeien door de vele invloeden en instrumenten samen te brengen in tien broeierige, inventieve en lang uitgesponnen songs. Jeniferever kan zich met deze plaat met gemak meten met veel bekendere postrockbands. Spring Tides verdient daarom veel meer dan te belanden op de grote platenstapel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jeniferever/spring-tides/18747/
Meer Jeniferever op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jeniferever
Deel dit artikel: