Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zero Order Phase is een onvervalste shred-plaat. Daarmee wordt maar weer eens een bijna vergeten onderdeel van het historisch erfgoed van de jaren tachtig tot leven gewekt. In deze hoogtijdagen van de metal brachten virtuoze gitaristen als Yngwie Malmsteen, Steve Vai, Joe Satriani en Marty Friedman instrumentale platen voor fretboardgoochelarij uit, bij voorkeur op het in het genre gespecialiseerde label Shrapnel.
Shredden kreeg een slechte naam omdat het vaak ontaardde in een wedstrijd tussen Asperger-klantjes die elke dag tien uur oefenden om maar zo snel mogelijk de meeste obscure toonladders door zo veel mogelijk effectpedalen te halen. Of het ook mooie muziek opleverde kwam daarbij op het tweede plan.
Daar staat tegenover dat het een genot kan zijn om iemand die een meesterlijke beheersing van zijn muziekinstrument heeft, die ook tentoon te horen spreiden in sterke composities. Joe Satriani en Marty Friedman maakten zo een aantal sterke platen. Gelukkig staat Zero Order Phase in die traditie.
Nevermore-gitarist Jeff Loomis laat op deze plaat een voorkeur horen voor dezelfde oosterse sferen als waarmee Friedman bekend is geworden. Het gaat grotendeels op topsnelheid, maar Loomis en drummer Mark Arrington brengen genoeg dynamiek aan om de aandacht niet te laten verslappen. Het is ook zeker geen retroplaat; de moderne tijd is aanwezig in Meshuggah-achtige ritmiek.
Zoals te verwachten valt, is tegen Loomis' techniek werkelijk niets in te brengen; ook in de lastigere passages klinkt hij zeer gearticuleerd en gecontroleerd. Misschien had er wat meer speelsheid in het spel gekund, maar het blijft natuurlijk wel metal. Ook compositorisch blijft Loomis overeind. Hij kan niet zoals bijvoorbeeld Satriani echt een pakkend instrumentaal liedje schrijven, maar de sfeer- en spanningsopbouw zijn wel degelijk verzorgd. De enige uitglijder op Zero Order Phase is de lelijke fusion van 'Cashmere Shiv'.
Dat gezegd hebbende: het blijft wel een shred-plaat. De meezingfactor is dus nul en hij is ook uitermate geschikt om de wat minder notentolerante medemens knettergek mee te krijgen. En zo hoort het ook.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jeff-loomis/zero-order-phase/17681/
Meer Jeff Loomis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jeff-loomis
Deel dit artikel: