• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jeff Laine | Long Way To Go

Ex-punker bekeert zich tot singer/songwriter.
CD, Eigen beheer

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 26 maart 2003

Van de zogenaamd legendarische punkgroep Hollywood Underground had ik nog nimmer gehoord, laat staan van ex-zanger Jeff Laine. Een intern onderzoek op de redactie van KindaMuzik leverde slechts stomverbaasde gezichten op.
Ik moet het dus doen met een karig persbericht en de nieuwe cd van singer/songwriter Jeff Laine: Long Way To Go. Dat lijkt allemaal in eerste instantie geen vervelende klus, want Long Way To Go opent met een heerlijk lome en ontspannen titeltrack, zoals we dat vooral kennen van het latere werk van The Walkabouts, inclusief zoetgevooisde zwanenzang als achtergronddecor. Van het punkverleden van Jeff Laine lijkt vooralsnog weinig te traceren, al klinkt de ex-hanenkam soms als een milde Iggy Pop ten tijde van Avenue B. ‘Dead Man’, song nummer twee op dit album, kauwt op die manier van Iggy Pop voort. En hoewel hij nergens dat niveau haalt, is het ook niet moeilijk om in een song als ‘All The Way Down’ iets van een bluesbesmette Lou Reed te bespeuren.

Het tempo gaat sporadisch omhoog, zoals met een oerdegelijke rockerversie van de traditionele moordballade ‘Frankie & Johnny’, dat tot tweemaal toe foutief staat gespeld als ‘Frankie & Johnie’ (erg slordig).

Bij wijlen wordt Long Way To Go opgeschrikt door een typische productietechniek uit de jaren ’80: hoekige drums en stoere gitaarsolo’s. Producer Magic Kramer (Ray Charles, Michael Jackson) lijkt daarom de grootste spelbreker op Laine’s solotrip.

Dit Long Way To Go is niet een slechte plaat, zeker als je beseft dat het in eigen beheer is uitgebracht, maar Jeff Laine klinkt alsof hij beter zou presteren achter een dikke muur van elektrische gitaren. Zijn tekortkomingen als singer/songwriter komen hier veel teveel naar voren. Zoals hij zelf zingt op ‘Simple Man’: “I’m not much for poetry. Those words are hard to say”. Zelfkennis? Toch niet helemaal, want de ronduit schitterende en Jackson Brown-achtige hekkensluiter ‘Mercy’ vraagt werkelijk om vergeving.

http://www.kindamuzik.net/recensie/jeff-laine/long-way-to-go/2734/
Meer Jeff Laine op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jeff-laine