• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Jane Francis | Skeletons for Tea

Leuke plaat, jammer van die stem.
CD, Eskimo Kiss

Tekst: Han Orsel

Publicatiedatum: 09 juli 2005

Stemmen zijn voor mij belangrijk in de popmuziek. Het mag best een beetje onvast zijn zoals bij Will Oldham, of op het randje van vals zoals Allison Statton van de Young Marble Giants dat ooit zo mooi kon. Maar ik word eerlijk gezegd een beetje nerveus van de stem van Jane Francis. Het is moeilijk te omschrijven waarom haar stem me zo tegenstaat. Die lichte twang vind ik wel weer charmant. Het is meer dat haar weinig bijzondere stem zo voor in de mix zit dat er geen ontsnappen meer aan is. Alsof iemand loopt te showen met een oerlelijke jurk. Muzikaal zit het prima in elkaar. Echtgenoot Jay Manley zorgt met een accordeoniste en wat achtergrondvocalen voor een smakelijk muzikaal tapijt. Jammer dat dat tapijt verstopt zit achter de doorsnee vocalen van vrouw- lief.

Jane heeft niet de kwaliteit om de luisteraar vast te houden met alleen haar stem en gitaar. Daarvoor is haar stem gewoon niet goed genoeg en daarvoor mist ze ook de goede liedjes. De songs zijn dus nog het meest genietbaar als er wat meer instrumentatie aan te pas komt. Zoals het orgeltje in ‘Bluebird’.

Skeletons for Tea is weer een cd in de categorie “Leuk, maar niet bijzonder.”

http://www.kindamuzik.net/recensie/jane-francis/skeletons-for-tea/10025/
Meer Jane Francis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jane-francis