Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gnomonsong is het kersverse label van folk-goeroe Devendra Banhart en zijn boezemvriend en partner in Vetiver, Andy Cabic. Na Voodoo Eros van CocoRosie’s Bianca Casady wederom een spannende verzamelplek voor alles dat nieuw, vreemd en folk is. Dat Jana Hunter de debuutrelease van het label voor haar rekening neemt, is niet zo vreemd. Al een tijdje wordt ze door Banhart op de voet gevolgd, droeg ze een nummer bij aan de compilatie Golden Apples of the Sun die Banhart voor Arthur Magazine samenstelde, die overigens nog steeds als een zeer complete blauwdruk van alles dat nieuw, vreemd, en folk geldt.
Hunter verzamelde tien jaar lang al haar thuisopgenomen liedjes en brengt de parels van die collectie nu samen op Blank Unstaring Heirs of Doom. Hoewel die onmogelijke titel je op het verkeerd been zet, is de muziek op dit album uiterst charmant, zij het een beetje vreemd. Hunter nam alles met een twee- of viersporenrecorder op en dat is gelijk de charme van dit album, het klinkt huiselijk warm, maar toch ultiem bevreemdend. De gruizige folkballad ‘All the Best Wishes’ dat het album opent en lijkt op een door tientallen jaren oud stof aangetaste opname van Joan Baez, steekt de lofi benadering niet onder stoelen of banken. Het is niet allemaal zo gruizig en ultra lofi. Even later is er zelfs plaats voor orkestrale toefjes tijdens ‘Farm, Ca.’, dat erg verfrissend en helder klinkt.
Banhart klapt een handje mee op het droge niemendalletje dat ‘Laughing’ heet. Naarmate het album vordert, ga je zelfs wat zien in de in eerste instantie vreemde mompelzang van Hunter, die klinkt alsof ze in een andere kamer tegen een muur aan staat te zingen. Geen revelatie van Joanna Newsom-achtige proporties, wel de moeite voor iedere (nieuwe) folkfan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jana-hunter/blank-unstaring-heirs-of-doom/11582/
Meer Jana Hunter op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jana-hunter
Deel dit artikel: