Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als zelfs Jackson Browne zich druk maakt over wat er zoal verkeerd gaat in de wereld, dan moet je haast wel gaan denken dat er iets goed mis is. De gevoelige singer-songwritermuziek waarmee hij vooral in de jaren zeventig furore maakt, scoort in die tijd vooral bij een welvarende yuppengeneratie die de idealen van het hippietijdperk verkwanselt voor materialisme.
Een kleine zes jaar na zijn laatste studioplaat The Naked Ride Home komt Browne plotseling met een album waarop nummers staan over oorlog ('The Drums of War'), orkaan Katrina ('Where Were You?') en zelfs het Amerikaanse embargo tegen Cuba ('Going Down to Cuba'). Die tamelijk directe protestsongs steken enigszins vreemd af bij de persoonlijke en poëtische mijmeringen van enkele andere nummers. 'Live Nude Cabaret' lijkt op het eerste gehoor een soort van dichterlijke ode aan het vrouwelijk lichaam, oftewel een soort Showgirls op muziek.
Wat Browne met deze cd wil zeggen, is dat men lief voor elkaar moet zijn en dat je zuinig moet zijn op je lichaam. Kortom: er is weinig nieuws op Time the Conqueror te bespeuren. Dat geldt nog meer voor de spanningsloze muziek die op de beste momenten onopvallend voortkabbelt en vrijwel nergens naar de strot grijpt. Liever de zoveelste heruitgave van Late for the Sky dan een dodelijk saaie plaat als deze.
http://www.kindamuzik.net/recensie/jackson-browne/time-the-conqueror/17600/
Meer Jackson Browne op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jackson-browne
Deel dit artikel: