Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In het ouderlijk huis van Josh Tillman in Maryland is vroeger alleen naar religieuze muziek geluisterd. Als dwarse puber haal je dan natuurlijk Dylans Slow Train Coming in huis. Voor de jonge Josh (inmiddels J.) was dat het begin van een muzikale carrière. Een carrière die tot nu toe drie cd's opleverde, waarvan de eerste twee verschenen in een huisgebrande oplage van slechts honderd exemplaren.
Minor Works is de weinig pretentieuze titel van J. Tillmans derde cd, die waarschijnlijk wat meer mensen zal bereiken. Tillman is inmiddels naar Seattle verkast, waar Damien Jurado en Jesse Sykes hem in de armen hebben gesloten. Twee singer-songwriters die in hun liedjes de zon slechts sporadisch achter de wolken vandaan laten komen en dat verraadt al iets van J. Tillmans muzikale richting.
Tillman schrijft louter zweverige liedjes, meestal gedragen door cello en pedalsteelgitaar. Hij heeft daarbij een lijzige, grijze en onverdraaglijk droeve stem waar geen enkele lichttherapie tegenop kan. Als er wat variatie had gezeten in de negen eigen liedjes, zou Minor Works beter te verteren zijn. Maar de ruim veertig minuten slepen zich voort in vrijwel hetzelfde slome tempo.
Toch zullen er beslist zweefvliegeniers zijn die deze cd wél weten te waarderen. Liefhebbers van andere treurwilgen, zoals Nick Drake, Richard Buckner en The Great Lake Swimmers. Voor hen zal J. Tillman meer zijn dan 'just another jerk with his sad songs and his guitar slung across his shoulder', zoals Tillman zihzelf typeert. Hij slaat er de spijker mee op de sombere kop.
http://www.kindamuzik.net/recensie/j-tillman/minor-works/14214/
Meer J. Tillman op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/j-tillman
Deel dit artikel: