• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Isobel Campbell | This Is Just the Same

We durven best wat euro's verwedden op de slaagkansen van Isobels solocarrière.
CDS, Snowstorm/Konkurrent

Tekst: Dieter Craeye

Publicatiedatum: 16 mei 2004

Een van de betere concerten van het eerste kwartaal van 2004 was zonder twijfel dat van Belle & Sebastian. De band lijkt het vertrek van zangeres/celliste Isobel Campbell goed verwerkt te hebben en we hopen van u hetzelfde. Is dat niet het geval - het begint overigens wel tijd te worden - dan kon u zich het voorbije jaar nog altijd verwarmen aan Amorino, het niet onaardige solodebuut van de mooie Schotse, die in het verleden ook al deel uitmaakte van The Gentle Waves. Aan stilzitten heeft Campbell overduidelijk een broertje dood, want intussen schreef ze alweer een gloednieuw mini-album bij elkaar, Time Is Just the Same.

Hoewel de erg frivole titelballad, een duet met Eugene Kelly (The Vaselines), aardig wat gelijkenissen vertoont met het oudere werk van B&S, doet de Britse in de andere vijf songs haar uiterste best om haar verleden definitief de dieperik in te gooien. 'Why Does My Head Hurt So?' (een vraag die wij ons nota bene wekelijks stellen) vinden we, net als 'Time Is Just the Same' terug op Amorino, al heeft de oorspronkelijke instrumental nu plaats geruimd voor alweer een meerstemmige zangpartij, dit keer met de momenteel wel erg bedrijvige Mark Lanegan. We zijn nog steeds niet uitgepraat over de heldendaad die Lanegan verrichte op de recentste plaat van Greg Dulli's Twilight Singers, maar ook dit is lang niet mis. Campbell kan echter ook volledig autonoom handelen, 'Bordello Queen' is er het levende bewijs van. Een bedwelmend streepje jazz noir, begeleid door het duo John Kenney (trombone) en Ed McFarlane (contrabas) en Isobel zelf die vocaal eerder de wegen van een behaaglijke allumeuse dan die van een chanteuse bestrijkt. 'The Breeze Whispered Your Name Pt. 2' zoekt iets nadrukkelijker de duisternis op dan de originele versie op Amorino en 'Bang Bang' (van Sonny Bono) wordt na talloze illustere voorgangers nu ook door Campbell onder handen genomen. Het naar bossanova neigende 'Argomenti' is tenslotte een herwerking van een song die Ennio Morricone meer dan drie decennia geleden schreef voor de prent Le Casse. Isobel slaagt er niet in om Astrud Gilberto te doen vergeten, et quoi, want ook haar uitvoering mag er wezen.

"Don't want to be your little girl/In this man's world" klinkt het vastberaden in 'Bordello Queen'. Isobel Campbell mag dan de grote, boze wereld verafschuwen, als deze EP een indicatie is voor wat komen moet, durven we best wat euro's verwedden op de slaagkansen van haar solocarrière, alleen zonde dat we op Time Is Still the Same slechts één nieuw nummer voor de voeten geschoven krijgen. We spelen dus voorlopig nog op safe!

http://www.kindamuzik.net/recensie/isobel-campbell/this-is-just-the-same/6040/
Meer Isobel Campbell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/isobel-campbell