Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Imani Coppola werd zo’n tien jaar geleden door Sony gelanceerd als het vrouwelijke antwoord op Beck. Het leverde een hitje op met 'Story of a Cowgirl', maar daarna verdween Coppola al snel weer in de obscuriteit. Ze dook onlangs weer op als lid van Peeping Tom, het project rond Mike Patton en Dan the Automator. Daar hield ze een deal met Pattons Ipecac label aan over.
Daar is ze dan meteen de meest toegankelijke artiest, want Coppola heeft haar stijl in al die jaren niet wezenlijk veranderd. The Black & White Album springt nog immer alle kanten op: van punk naar luisterliedjes naar smerige club r&b naar Outkast-achtige hiphop. Het enige dat al die muziek gemeen heeft, is dat het gaat om simpele, pakkende liedjes.
Zo is de samenwerking met Rahzel 'Keys 2 Your Ass' één van de beste Destiny’s Child pastiches ooit, en het ergens tussen Bad Brains en Guano Apes hangende 'Woke Up White' moet wel een flinke mosh pit op gang krijgen. 'Raindrops from the Sun (Hey Hey Hey)' doet met de combinatie van piano en beats dan weer wat aan Fiona Apple denken en het leverde Coppola een plekje op de soundtrack van de populaire serie Grey’s Anatomy op.
Een beetje een brede smaak is dus wel een vereiste, maar voor wie behept is met muzikale ADHD is The Black & White Album een leuke plaat. Naar het einde toe zakt deze weliswaar iets in, maar dan is er al zoveel zorgeloos vrolijk gegenrehopt dat de glimlach voorlopig niet meer van het gezicht verdwijnt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/imani-coppola/the-black-white-album/16658/
Meer Imani Coppola op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/imani-coppola
Deel dit artikel: