Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Onder krakende vloerborden piepen de galmen van wijlen Robert en Blind Willie Johnson: het rusteloze, rammelende en hoogst ongezellige geluid van Ignatz. Ondertussen trekt verrotte ruis als stroperige bocht door de plaatgroeve; in de verte verschijnen de eerste voortekenen van de apocalyps. Een die op Mort aux Vaches akelig dichtbij komt.
Mort aux Vaches is de verslaglegging van een VPRO Dwarssessie uit 2005, en daarmee een aardige weergave van hoe Ignatz (in het dagelijks leven Bram Devens) ervoor stond ten tijde van zijn gelijknamig debuut. Barstende van de potentie. Een mens vraagt zich af hoe het aan Devens gegeven is om als man alleen zo'n drukkende wals aan gefermenteerde herrie te produceren. In vergevorderde staat van ontbinding slepen de vijf nummers zich voorwaarts. Tom Waits tot boven de knie in de verregende drek van Real Gone. John Fahey in een asput. Ondertussen nadert het onweer in de vorm van dwingende galm, kille ruis en rommelende gitaarklanken ('The Dreams').
Hoewel de plaat in het geheel niet lang is, gaat er van de muziek een dreiging uit die iedere vorm van vertier gestaag maar volledig aan scherven drukt. Wat er van de mens overblijft is vanzelf een grauwe huls. Mompelend kadaver in het gezelschap van de heren Johnson. Ver, ver bij het feest vandaan, aan de vooravond van een jarenlange strafmars.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ignatz/mort-aux-vaches/26601/
Meer Ignatz op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ignatz
Deel dit artikel: