Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als Harry Everett Smith in 1952 zijn Anthology of American Folk Music uitbrengt, heeft hij een duidelijk doel voor ogen. Actief als archivaris en etnoloog wil Smith het verleden documenteren, en meer bepaald de Noord-Amerikaanse folk en country die tussen 1927 en 1932 op 78 toerenplaten uitgebracht werd.
Met iedere release lijkt Ignatz zich meer en meer een plaatsje op dit vermaarde referentiewerk te verwerven. De oude deltablues uit de zompige Mississippidelta is meer dan ooit het referentiepunt waaraan Bram Devens zich spiegelt. Op zijn derde voor het label kraak (sinds enige tijd zonder haakjes geschreven) concentreert Ignatz zich meer dan voordien op melodieën en zingt hij ook voor de eerste keer op alle nummers.
Ignatz jaagt stem en gitaarspel doordacht door geluidsvervormers zodat het bijzonder vaag en rauw klinkt. Daarnaast voegt hij primitieve percussie toe en zorgen vervormde melodieën op de achtergrond voor zachte onderhuidse drones, zoals bijvoorbeeld op het intrigerende 'The Trail'.
III is wellicht Ignatz' meest toegankelijke plaat en slaagt erin zijn muzikale genie te vatten. De unieke aanpak zorgde er trouwens voor dat Devens eerder dit jaar op het gerenommeerde Terrastock-festival in Kentucky mocht aantreden. Door niet evidente keuzes bouwt Ignatz een eigen muzikale taal uit die tot de verbeelding spreekt.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ignatz/iii-2267/17510/
Meer Ignatz op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ignatz
Deel dit artikel: