• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Iggy Pop | Préliminaires

De blote-bast-rocker gaat literair én chanson!
CD, EMI/EMI

Tekst: Sven Schlijper

Publicatiedatum: 02 augustus 2009

Blote bast, verwilderde oogopslag, beestachtig rockend; zo kennen we Iggy Pop. Of up close and personal in de prachtreportage die Leon Verdonschot maakte. Hoe dan ook, Iggy Pop is vooral de vuige garagerockman met energieke liveshows. De man waarin zoveel substanties verdwenen zijn dat het een medisch wonder heet dat hij nog leeft. Laat staan er zo goed uitziet en nog briljant optreedt bovendien; hetzij solo, hetzij met zijn Stooges.

Iggy Pop blijkt ook verder verrassend uit de hoek te komen. Wie had immers een plaat vol veelal vrij kalme nummers, echte liedjes, beter: 'chansons' achter hem gezocht?

Iggy Pops nieuwe album Préliminaires is geïnspireerd door en gebaseerd op de roman Mogelijkheid van een Eiland van de Franse schrijver Michel Houellebecq. Dat is een boek over een komiek die het gehad heeft met zijn hedonistische leven, maar niet alleen dát! Twee 'klonen' van de hoofdpersoon leven in een toekomst ook een verre van tof leven en worden geconfronteerd met het levensverhaal van hun 'bron'. Sciencefiction op een bijzondere en bijzonder fraaie en intelligente literaire manier dus.

Zo klinkt Iggy Pops plaat ook. Weloverwogen, snugger gecomponeerd, mooi in elkaar gezet. Chansons overheersen, nergens overschreeuwt Iggy zich; hij praat-zingt veelal als Serge Gainsbourg. Iggy Pop wisselt van Engels naar Frans zelfs. Hij waagt zich aan ballads en 'slijpers'. Bovendien komen muzikaal ook jazz, blues, lichtvoetige poprock en punk voorbij. Dat alles bijeengehouden - zoals de roman samenhangt en -valt met de hoofdpersoon - door en in Iggy Pops stem die vlijmscherp en daadkrachtig, zelfverzekerd en overtuigend verhaalt.

Net als de roman echter weet Préliminaires niet te kiezen voor hom of kuit. Iggy Pop bewijst het in zich te hebben een overtuigend album te maken dat verrast en verbijstert zelfs, bij vlagen. Hij blijkt een soort Tom Waits-achtige kant te kennen en die staat hem prima. Iggy Pop kan het tegelijk niet laten soms toch uit de bocht te vliegen, hoe kortstondig ook. Dat de blote-bast-rocker toch net niet helemaal stijlgetrouw een ding wil doen, nekt een an sich gewaagd en al met al geslaagd album; een beetje.

http://www.kindamuzik.net/recensie/iggy-pop/pr-liminaires/18966/
Meer Iggy Pop op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/iggy-pop