Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De New Yorkse indiefolkband Ida is na een stilte van vier jaar terug met zijn zesde studioalbum Heart Like A River. Op een nieuw label ditmaal, het Polyvinyl Records waar ook Mates Of State, Matt Pond Pa en Of Montreal hun platen uitbrengen. De band heeft ondertussen zijn best gedaan om zijn consistente repertoire op peil te houden.
En dat is aardig gelukt. Het zou eraan kunnen liggen dat Daniel Littleton, Elizabeth Mitchell en Karla Schickele alledrie af en toe een nummer schrijven. In ieder geval heeft de in totaal vijfkoppige band met Heart Like A River wederom een leuke, boeiende cd afgeleverd. Invloeden van Karate, Cat Power, Julie Doiron en Neil Young wisselen elkaar af in elf lange, melancholische liedjes.
Het tweede nummer ‘599’ vormt al vroeg een hoogtepunt. Het pakkende gitaarloopje en de fraaie samenzang komen in meer songs voor, maar nergens zo goed uitgevoerd als hier. Ook de door Schickeles pianospel ondersteunde ballad ‘Mine’ is van grote schoonheid.
Tracks van over de vijf minuten zijn eerder regel dan uitzondering. Een van de wat langere nummers is ‘Late Blues’, dat ondanks de titel een beetje jazzy aandoet. Tegen het eind gooit het vijftal er ook nog twee liedjes uit die samen ruim een kwartier duren. Gewaagd, maar het pakt goed uit. Vooral slotnummer ‘Forgive’ is indrukwekkend, dankzij de prachtige combinatie van viool en piano.
En dus is Heart Like A River weer net zo’n fijn plaatje geworden als de vorige vijf. Sfeervol, ingetogen, melodieus. Misschien net iets te lang, maar nergens saai. De mooiste herfstplaat van deze lente.
http://www.kindamuzik.net/recensie/ida/heart-like-a-river/9224/
Meer Ida op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ida
Deel dit artikel: