• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Iced Earth | The Reckoning

Start als een trein, eindigt als een boemeltje.
EP, SPV/Zomba

Tekst: Vinodh Lalta

Publicatiedatum: 09 november 2003

Enkele maanden geleden werd de metalwereld opgeschrikt door het nieuws dat zanger Matthew Barlow opstapte uit Iced Earth om voor de regering te gaan werken. Enige tijd eerder was er ook al schokkend nieuws geweest, maar dan in positieve zin, toen bleek dat Rob Halford zijn oude plek achter de microfoon bij Judas Priest had teruggenomen. Daarbij kwam natuurlijk wel zijn voorganger Tim ‘Ripper’ Owens op straat te staan. Hmmm, eens even kijken: we hebben enerzijds een band zonder zanger en anderszijds een zanger zonder band. Dus om een lang verhaal kort te maken: tegenwoordig doet de Ripper zijn ding bij Iced Earth.

De combinatie van Iced Earth met Owens’ vocalen is op z’n zachtst gezegd even wennen. Op het eerste gehoor is het namelijk vlees noch vis: het is geen Judas Priest, maar het is ook niet de Iced Earth-sound die we sinds jaar en dag gewend zijn. Maar aan Jon Schaffers gitaarspel is binnen 2 seconden te horen dat het toch om Iced Earth gaat.

The Reckoning EP gaat als een trein van start met het lekker snelle titelnummer waarbij als altijd Schaffers hakkende riffs centraal staan, daarbij ondersteund door bombastische koorzang. Eventjes komt de vergelijking boven met ‘The Coming Curse’ van het album Something Wicked This Way Comes, maar zodra Rippers ijselijk hoge zang invalt, vergeet je die gedachte meteen weer. 'The Reckoning' klinkt als een typische Iced Earth-klassieker in de dop. Helaas wordt het nummer op de promo-cd na 3 minuten al de nek om gedraaid, dus met zekerheid kan ik dat niet zeggen.

Het volgende nummer, ‘When the Eagle Cries’, is een wat zoetsappige powerballad waarvan het refrein tot vervelens toe wordt herhaald. Hier valt trouwens duidelijk het verschil te horen tussen Owens en zijn voorganger Matt Barlow. Waar Barlows stem overeind bleef in zowel de uptempo songs als in de ballads, blijkt Owens toch de warmte te missen om de rustige(re) nummers fatsoenlijk in te kleuren. Dat neemt echter niet weg dat hij in de snelle nummers perfect zijn ei kwijt kan en de sterren van de hemel krijst.

‘Valley Forge’ is ook weer zo’n nummer dat halverwege wordt afgekapt. Jammer, want de opbouw van deze midtempo song is veelbelovend. Qua gitaarharmonieën en ritmesectie heeft het wel wat weg van Iron Maiden ten tijde van Piece of Mind. Jammer genoeg wordt mijn positieve mood bij het volgende nummer meteen weer de kop ingedrukt. De EP sluit namelijk af met een tweede kleffe ballad in de vorm van ‘Hollow Man’.

The Reckoning EP geeft een veelbelovend voorproefje van het komende IE-album dat in het voorjaar van 2004 uit hoort te komen. Nou maar hopen dat het tempo van de plaat wat aan de hoge kant blijft, want dan komt Rippers stem toch het beste tot zijn recht.

http://www.kindamuzik.net/recensie/iced-earth/the-reckoning/4491/
Meer Iced Earth op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/iced-earth