• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Ice Cube | I Am the West

Onderdeel van cultureel erfgoed.
CD, Lench Mob/Bertus

Tekst: Thomas Heerma van Voss

Publicatiedatum: 12 oktober 2010

"De jaartjes tellen." Die drie woorden vormden de ondertitel van de recensie van Ice Cube's Raw Footage. In de tussentijd is er weinig veranderd: nog steeds weet de N.W.A.-veteraan zichzelf goed onder de aandacht te brengen zonder met grote labels in zee te gaan, nog steeds is hij uitermate kritisch op zijn rappende collega's en nog steeds heeft hij het het liefst over zijn reputatie als Westcoast-legende.

Eigenlijk zou er geen enkele reden te bedenken zijn waarom I Am the West plotseling wel kan bekoren - en toch is dit tot op zekere hoogte wel het geval. Ten eerste maakt Cube niet meer de fout om zijn nummers vrijwel allemaal vier, soms zelfs vijf minuten door te laten gaan. De gemiddelde speelduur van drie minuten is precies goed: het geeft Cube genoeg tijd om zijn rapkunsten te etaleren, zonder dat hij in herhaling valt. En wat misschien belangrijker is: langzamerhand begint het hele personage Ice Cube totaal uniek te worden. Waar zijn voormalige N.W.A.-collega's allemaal zijn veranderd, doet Ice Cube precies hetzelfde als twintig jaar geleden. De MC van in de veertig speelt geregeld in zoete familiefilms en woont netjes met zijn vrouw in een chique buurt, maar geef hem een microfoon en hij is weer hetzelfde straatschoffie als vroeger.

Op I Am the West lijkt Cube deze toch vreemde situatie zelf uitstekend door te hebben. De refreinen, de albumtitel: ze zijn allemaal zo over de top, dat ze weer passen. Over overwegend tamelijk goedkope dirty south-beats verkondigt de rapper zijn boodschap met een ontzettende stelligheid. Zijn flow is tamelijk voorspelbaar, maar daar gaat het niet om: het gaat om dat typische zware stemgeluid dat hem in zijn begindagen al onderscheidde van de rest.

Voor de duidelijkheid: I Am the West is absoluut geen kwalitatieve hoogvlieger. Dit negende solowerk behoort zelfs tot zijn mindere, maar toch heeft Cube een overtuiging waar geen enkele andere Westcoast-rapper aan kan tippen. Hoeveel slordigheidsfoutjes hij dan ook maakt, hij komt ermee weg. Zelfs zijn sneer in de richting van Eminem en Dr. Dre wordt hem vergeven. Want er zijn genoeg rappers die te lang doorgaan. Die grens is Cube al ruimschoots voorbij. Hij is langzamerhand onderdeel van het culturele erfgoed geworden.

http://www.kindamuzik.net/recensie/ice-cube/i-am-the-west/20740/
Meer Ice Cube op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ice-cube