• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

I Can Lick Any Sonofabitch in the House | The Sounds of Dying

Alles of niets.
CD, Suburbanhome/Sonic Rendezvous

Tekst: Ronald Besemer

Publicatiedatum: 06 februari 2011

Het is niet duidelijk of de band met de lekkerste naam in het circuit nog bestaat, maar zeker is dat er gewoon weer een nieuwe cd van I Can Lick Any Sonofabitch in the House deze kant op wordt gedistribueerd. Helemaal nieuw is The Sounds of Dying niet, want de plaat is in de VS al lang verkrijgbaar en bovendien staan er veel bekende nummers op.

Frontman Michael Dean Damron heeft een flink aantal tracks op dit nieuwe cowpunk-album al uitgebracht als soloartiest op een plaat die in Nederland verscheen op het liefhebberslabel Rosa. Toch is The Sounds of Dying geen overbodige luxe. I Can Lick Any Sonofabitch in the House gaat weer beestachtig tekeer en blijft het beste vehikel voor de strot en de alles-of-niets stijl van Damron.

Opener 'Swear to God' start furieus en heeft in deze uitvoering meer impact dan de versie op Damrons helemaal niet onaardige soloplaat. Essentieel is het Slobberbone-achtige geluidsbeeld en uniek, ook vergeleken met stijlverwanten als Lucero uit Memphis, is de elektrische scheurharmonica van David Lipkind. Tegen een muur van gitaren werkt hij zijn prachtige spel omhoog.

Een song die in handen van I Can Lick Any Sonofabitch in the House ook beter bevalt is 'Ghost', een pijnlijk liedje over een geest die achter de hoofdpersoon aan jaagt. Lipkinds harmonica verbeeldt het spook op huiveringwekkende wijze, waarna de hele band bijvalt in een mooi slepend slot. Of de groep nog leeft of niet, The Sounds of Dying is een plaat om te koesteren.

http://www.kindamuzik.net/recensie/i-can-lick-any-sonofabitch-in-the-house/the-sounds-of-dying/21202/
Meer I Can Lick Any Sonofabitch in the House op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/i-can-lick-any-sonofabitch-in-the-house