Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het breken van paarden gaat vaak met minder geweld gepaard dan de term doet vermoeden. In de meeste gevallen vloeit er zelfs helemaal geen bloed. Voor de niet-paardrijders: een gebroken paard is er een dat uit vrees of respect zijn berijder gehoorzaamd. Vrees en respect zijn beide zaken die echter gerust thuis gelaten kunnen worden voor Chiaroscuro, een plaat die op een heel aangename manier helemaal niets nieuws brengt.
Omdat men moet weten waarover men spreekt: chiaroscuro (kjaar-o-skoer-o) is de Italiaanse kunstterm die een schildertechniek aanduidt waarbij licht-donkercontrast heel theatraal uitgebeeld wordt. Dan doet zich meteen vraag voor wat deze Italiaanse mondvol te maken heeft met de muziek. Wel, dat de hoogtijdagen van de clair-obscur (Rembrandt) zich aan het begin van de zestiende eeuw bevinden, wijst in ieder geval in de goede richting.
Ook de muzikale bouwstenen, of beter, de enige muzikale bouwsteen van I Break Horses ligt namelijk stevig in het verleden verankerd, zij het meer recent. Op het gelijknamige debuut nam I Break Horses al schaamteloos uit de erfenis van My Bloody Valentine, en dat is op deze tweede worp niet veel anders. Is er dan helemaal niets nieuws onder de zon? Hooguit in de marge: meer elektronisch bliep-werk en meer ijle synthesizers. Op de hele plaat wordt een nachtelijke en ook wel dramatische sfeer opgeroepen die soms doet denken aan M83, zoals in het uitgerekte 'Medicine Brush'.
Na verloop van tijd wordt enigszins duidelijk wat er nu bedoeld wordt met dat Chiaroscuro. Zo gaat een heel etherische zanglijn vrijwel altijd vergezeld van een onduidelijke, maar gerieflijke deken aan geluid. Als je dit nu voorkomt als een omschrijving van alle shoegazenummers ooit geschreven, dan heb je het daarin helemaal bij het rechte eind.
Het is inderdaad allemaal niet baanbrekend en de blik op het verleden onthult ook dit keer weer weinig nieuws, maar wat Chiaroscuro wél duidelijk maakt is dat het verleden nog lang niet over zijn houdbaarheidsdatum heen is. Of, zoals dat gaat: alles op z'n tijd, inderdaad.
http://www.kindamuzik.net/recensie/i-break-horses/chiaroscuro-2772/24644/
Meer I Break Horses op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/i-break-horses
Deel dit artikel: