Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op dit derde album verkennen de Belgen van Hypnos 69 de grenzen van de psychedelica nog wat verder. Viel er op voorgangers Timeline Traveller en Promise of a New Moon al goed te trippen, dit keer is de reis wat relaxter. Gevarieerder ook, mede door het gebruik van instrumenten als saxofoon, mellotron en allerhande toetsen. Het kloppende hart van de muziek van dit viertal blijft weliswaar bluesrock al wordt er flink gespeeld met jazz, en pop. Maar dat zit nergens die bezwerende reis naar de horizon in de weg. Sterker nog, 'Twisting the Knife' bijvoorbeeld, klinkt uitermate seventies, mede door de Hammond van bassist Tom Vanlaer. En 'Good Sinner – Bad Saint' is zowaar hitgevoelig.
Motorpsycho blijkt van grote invloed op dit Leuvense viertal aangezien de productie van JP Kerckhofs en de bandleden zelf behoorlijk aanstuurt op Trust Us, toch een van de betere Motorpsycho-elpees. Bij opener 'The Endless Void' is het gelijk duidelijk welke kant het opgaat al siert het de band dat ditzelfde trucje niet elke keer wordt herhaald. 'Third Nature' leunt qua arrangement en spel wel heel erg op 'Vortex Surfer', maar de Belgen gaan over het algemeen stukken creatiever te werk dan menig ander wanna be psychonaut. Het titelnummer klinkt ingetogen en duister en roept eenzelfde sfeer op als de latere Tiamat, al ligt ook hier de nadruk meer op de seventies. Dat is vooral debet aan het gitaarspel van zanger Steve Houtmeyers, die pure blues uit zijn vingertoppen laat druipen. Zijn stem klinkt in de rustigere nummers ingetogen en net niet te schel en op de hardere nummers raspig. Houtmeyers voorziet vocaal elk individueel nummer van het juiste timbre, wat de variatie ten goede komt, zonder muzikaal in oeverloos herkauwde akkoordenschema’s te vervallen.
Maar we hadden het over die trip. Die komt tot volle wasdom op The Intrigue of Perception. In het titelnummer gaat de saxofoon de strijd aan met synths en achtergrondgeluiden en overstijgt Hypnos69 qua psychedelica met verve het latere, meer op The Allman Brothers geënte werk van Motorpsycho. Een oorverdovende bak delay en dope à la de oude Monster Magnet is het niet, maar de spanningsbogen zijn zeer fraai en vertroebelen de geest op heerlijke wijze. Origineel is Hypnos 69 zoals gezegd ook niet. Met langgerekte akkoordenschema’s die veelal qua dynamiek op- dan wel aflopen is het altijd makkelijk scoren. Het maakt The Intrigue of Perception vooral prima verteerbaar en een aanrader voor verstokte Motorpsycho-fans want dat hier kwaliteit geboden wordt mag duidelijk zijn. De split 10” The Forest of Illusion met hun Duitse genre- en labelgenoten Colour Haze is bij deze alvast aangeschaft.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hypnos-69/the-intrigue-of-perception/8588/
Meer Hypnos 69 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hypnos-69
Deel dit artikel: