Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een beetje spijtig dat net deze uitstekende cd meteen het einde inluidt van Hypnos 69. De band speelde de afgelopen jaren een hele reputatie bijeen maar besloot na de opname van deze – dus laatste - cd uit elkaar te gaan.
Normaal gezien let je wel op als het woord ‘conceptplaat’ valt (de cd is geïnspireerd door Carl Gustav Jungs Septem Sermones ad Mortuos), maar hier valt het allemaal reuze mee.
De plaat is zelf regelmatig ingetogen te noemen, dat vooral door het aanwenden van akoestische gitaar en klarinet op sommige nummers, hetgeen deze afscheidsplaat soms zelfs in het folkhoekje doet belanden.
Op andere nummers zet Hypnos 69 de volumeknop op 11 en trekt de band de geschiedenis van de harde rock van de laatste veertig jaar mee in het bad, van pure no-nonsense hoofdschudders tot meer verfijnde progressieve en psychedelische rock.
Zo is ‘The Antagonist’ een stevige kopstoot waar Black Sabbath zich niet voor geschaamd zou hebben. De groep schrikt dan ook niet terug voor een gitaarsolo meer of minder.
Het is toch vooral de vette rockstrot van Steve Houtmeyers die de hoofdrol op deze lekkere plaat opeist. Hij komt zowel in de hardere, snellere nummers als in de dramatische slepers geloofwaardig over.
Dat de groep de instrumenten aan de wilgen hangt, kan dan ook alleen maar spijtig genoemd worden. The Eclectic Measure is wel een afscheid in schoonheid.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hypnos-69/the-eclectic-measure/14919/
Meer Hypnos 69 op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hypnos-69
Deel dit artikel: