Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
How It Ends, Thorp Records. Benieuwd wat het label van onder andere Striking Distance en Fordirelifesake nu weer uit de hoge hoed heeft getoverd. Een goede plaat vol hardcore? Niks ervan! Binnen een paar seconden knalt er een volbloed Leopard tank door de boxen in mijn toch al niet al te grote kamertje. Dubbele bassdrums, loodzware gitaren en een brute stem zorgen voor een plaat vol metalcore afgewisseld met loodzware sludge breakdowns.
De band uit Philadelphia werd drie jaar geleden opgericht met het doel om ´iets zwaardere muziek´ te maken, dan de verscheidene bands waar de leden van How It Ends voorheen in acteerden. Nou, dat iets zwaarder is geen enkel probleem. Loeizwaar is het. Mede verantwoordelijk is de passende harde en directe productie. Het schijfje is opgenomen in Trax East Studios in New Jersey, waar eerder bands als Snapcase, Ensign en Dillinger Escape Plan hun albums opnamen. Uitzondering is echter dat het geheel niet is opgenomen door Steve Evetts, maar door de band zelf in samenwerking met Eric Rachel in goede sporen is geleid. Het geluid van de band past prima bij de muziek. Persoonlijk vind ik het gitaargeluid wat ranzig klinken op momenten, maar het is zo verdomde laag en zwaar, dat het zijn doel niet mist.
Productie en overredingskracht zijn dus top. Het enige probleem met dit soort loodzware muziek, is of het wel over de hele linie blijft boeien. Twijfelgevalletje. De elf nummers zijn na een aantal keren luisteren wel enorm zwaar op de maag en van afwisseling hebben de jongens niet gehoord. Het stramien is veertig minuten lang hetzelfde: snoeihard inzetten, ergens middenin een ultralomp tussenstuk en dan rigoreus afmaken. Dat is een paar nummers leuk, maar elf nummers lang? Dat is voor de liefhebber.
Al met al ben ik wel in voor een pot zware muziek in de trant van Santa Sangre, Down en Hatebreed. How It Ends kan door meer afwisseling nog verder groeien en zich scharen bij de elite van loodzware collega´s. Tot die tijd is het voer voor de liefhebber van loodzware metalcore die maling heeft aan afwisseling en verder een beukende cd door de boxen wil horen rollen. Stiekem sluit ik me aan.
http://www.kindamuzik.net/recensie/how-it-ends/so-shall-it-be/3049/
Meer How It Ends op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/how-it-ends
Deel dit artikel: