• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Hospitality | Trouble

Geen boottochtje.
CD, Merge/Konkurrent

Tekst: Roelof Schipper

Publicatiedatum: 13 februari 2014

Een gezelschap op leeftijd dat een boottochtje maakt - is dat nou niet heerlijk? Zie ze gaan, zie ze cruisen in hun luxe witbleke hobbyboot. Lauwwarme zee, hand losjes op het stuur, motor pruttelt zachtjes in het water, golfjes klotsen tegen de boeg, fles wijn in de koelbox. Zoiets.

Leuk? Aansprekend? Walgelijk? Deze voorstelling sierde in ieder gevallen het gelijknamige debuut van de band Hospitality. Een misverstand werd geboren, want het waren niet de fossiele restanten van The Mamas & The Papas die ons kwamen verblijden met thee en limonade, maar een fris gezelschap van twee heren en een dame. Allicht net de dertig gepasseerd.

Wat ze doen? Loepzuivere indiepop maken, dat doen ze. Harmonieën. Samen zingen. Het geluid van lente en boottochtjes. Die boot vol vrolijkheid mag nu echter met een scherpe bocht rechtsomkeert, want zie, daar verschijnen grauwe wolken aan de lucht.

Wat met die grauwe wolken verschijnt is de tweede plaat: Trouble. Problemen. Welke problemen? De volwassenheid heeft zijn intree gedaan. Nummers maken ineens eigenaardige bokkensprongen, het tempo ligt nogal eens laag en het is allemaal niet meer zo grijpbaar als voorheen. Zo trapt opener 'Nightingale' af met een bluesriff die al na een seconde of tien opgevolgd wordt door een klein akoestisch tussenstuk om vervolgens via een kronkel of wat open te breken in een Grote Finale met een hoop synthesizergeweld en brekende cimbalen.

Wat volgt zijn negen nummers met ieder zo hun vreemde hoeken en eigenaardigheden. Coupletjes en refreintjes volgen elkaar niet in de meest logische wijze op, een vrij stuwend synthpopnummer wordt afgelost door een klein akoestisch liedje. Behalve de wat beperkte stem van mevrouw Papini lijkt een rode draad afwezig. Eindigen doet de plaat met het eveneens ongrijpbare 'Call Me After', dat de luisteraar licht verweesd achterlaat.

En zo is dit het zoveelste voorbeeld van een band die na een fris debuut kiest voor de moeilijke weg. Een stuurloos ding is het geworden. Neemt niet weg dat het zomaar veertig minuten aangenaam wegdobberen is. Genietbaar. Benieuwd hoe de stroming de volgende keer staat.

http://www.kindamuzik.net/recensie/hospitality/trouble-1916/24709/
Meer Hospitality op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hospitality