Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Victory Records is de laatste jaren driftig aan het vernieuwen. Was het label altijd hofleverancier van tuff guy hardcore, brute staight-edge bands en metalcore gezelschappen, tegenwoordig is het veelal emocore en rock ‘n’ roll wat de klok slaat. Hoods is een band die het oude Victory vertegenwoordigd.
Vergeleken bij teleurstellende en nogal metalen Time…The Destroyer album is Hoods weer enigszins teruggekeerd naar de ouderwetse hardcorebasis. Veel snelle passages en verwijzingen naar zowel New York hardcore als metalcore zijn daar debet aan. Het resultaat is een loodzwaar hardcore-album dat op een enkel front op weet te vallen. Er is in de studio behoorlijk geschoven met de knoppen van het mengpaneel. Dat heeft Pray For Death geen goed gedaan.
De grote vraag blijft dan ook waarom de band zo geforceerd tracht bruut te klinken. Het veel te vet aangezette drumgeluid, de overdreven aanlopende basgitaar en vooral de grunt van Ben Garcia zijn wat mij betreft te veel van het goede. Ben heeft ongetwijfeld een goede stem, hij hoeft die alleen niet zo ver te vervormen.
Evengoed zijn er genoeg mensen te vinden die absoluut geen problemen hebben met dit type geluid. Als het je niet modderig genoeg kan, luister dan eens naar Pray For Death.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hoods/pray-for-death/3600/
Meer Hoods op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hoods
Deel dit artikel: