Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met het in 2001 uitgebrachte Cold House waagde Hood zich aan een van de meest gedurfde én geslaagde combinaties sinds de boterham met kaas en confituur: organische lo-fi met koele blieps, samples en beats vermengen, zonder dat het ene element het andere onderwerpt. Indietronica zegt u?
Een band met de ervaring van Hood laat zich niet gek maken door de ontvangen lauweren, en dus werd rustig de tijd genomen voor de opvolger Outside Closer. Nu het genre waarin zij baanbrekend werk verrichtten ingang heeft gevonden bij een breder publiek – denk aan gesmaakte releases van Lali Puna en, recenter, The Fiery Furnaces – waren wij geen klein beetje benieuwd in hoeverre de nieuwe zich aan de concurrentie zou laten toetsen.
Fans hoeven zich geen zorgen te maken, Outside Closer betekent geen Grote Ommekeer voor Hood. Het melancholische pad wordt nog steeds bewandeld, zij het met een iets warmere jas dan tevoren. De electronica is grotendeels naar het achterplan verschoven om de hoofdrol te laten aan de ziel van de songs. Single ‘The Lost You’ is met zijn promintente beats en verknipt ritme nog het meest onwillig om zich naar de algemene teneur van de plaat te schikken. Andere tracks doen dit wel. Een cyclisch tokkelende gitaar, voorzichtig geklap en klagerige stemmen dragen zo het feeërieke ‘End of One Train Working’. Het pastoraal geaarde ‘Still Rain Fell’ is een van de uitschieters van de plaat, samen met afsluiter ‘This Is It, Forever’, waarin Richard Adams in weinig woorden de meest essentiële vraag stelt van heel het album: “Are you sure you exist?”. Zolang mooie platen als deze gemaakt worden blijven wij geloven van wel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hood/outside-closer/8451/
Meer Hood op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hood
Deel dit artikel: