Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Homelife doet alles een beetje anders. Zo verandert de samenstelling van de groep per liedje. Voorman Paddy Steer kan naar hartelust kiezen uit een groep van zestien muzikanten. Die komen dan bij hem thuis in Manchester om de muziek in te spelen. Homelife doet immers niet aan studio’s. De liedjes suggereren lange avonden met veel bier, wijn en gezelligheid. En mooie muziek maken natuurlijk.
Ook die muziek klinkt een beetje anders. Noem het bruisende pop met een knipoog. Of dronken jazz. Of gewoon een bonte verzameling stijlen in Ninja Tune-traditie. Het openingsnummer klinkt als een repeterend jazzbandje, rommelig maar erg sympathiek. Die bijna knullige manier van spelen houden ze het hele album vast waardoor het plezier eraf straalt. Hoewel, `Heaven Knows` is zo`n nummer waar zelfs de meest aangeschoten muzikant zijn instrument laat fluisteren. Dat levert potentieel materiaal op voor een soundtrack van David Lynch. Ook `Strangers` kan daarvoor dienen. Daar staat een `Windytreehouserollerdisco` tegenover dat zichzelf prima beschrijft (wat je je daar ook bij voorstelt). Of een `Banjo` dat een (jawel!) ode is aan de banjo. En wat te denken van het manische `Guru Man Hubcab Lady`? Tussen alle zichzelf iets te serieus nemende popartiesten is dit album, vol zelfspot en sympathieke knulligheid, een welkome afwisseling.
http://www.kindamuzik.net/recensie/homelife/guru-man-hubcab-lady/7259/
Meer Homelife op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/homelife
Deel dit artikel: