Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Agoraphobia is al weer het vijfde album van Holy Mother, de Amerikaanse cultband rond zanger Mike Tirelli. Op Agoraphobia wilde Tirelli naar eigen zeggen een modern metalgeluid à la Tool combineren met klassieke zanglijnen zoals van Ronnie James Dio. En deze mix is zeker goed geslaagd.
Agoraphobia is een pittig stukje werk geworden dat nog het meest doet denken aan het Judas Priest-album Jugulator. Daarbij komt ook Tirelli's zang wel in de buurt van Ripper Owens' geluid. Maar, waar de (voormalige) Metal Gods vooral heel erg hard liepen te beuken, laten Tirelli en co. nog een stukje subtiliteit en melodie horen.
Opvallend is trouwens wel dat Mike's vocalen op dit album een stuk rauwer en agressiever klinken dan op het debuutalbum van zijn andere band Messiah's Kiss. Af en toe heb je bijna het idee dat je naar Bobby Blitz van Over Kill zit te luisteren! Maar goed, dat zal wel een bewuste keus geweest zijn om beter aan te kunnen sluiten bij de muziek.
Zoals gebruikelijk is bij albums van Holy Mother, bevat ook Agoraphobia een coversong. In dit geval gaat het om de Black Sabbath-klassieker 'Never Say Die'. De uitvoering van Holy Mother is op zich niet slecht (afgezien van de wel heel creatieve bassist), maar voegt ook niet echt iets toe aan het origineel. Daarnaast valt dit nummer ook wel enigszins uit de toon, in vergelijking met de harde powermetal op de rest van het album.
Met Agoraphobia heeft Holy Mother een redelijk album afgeleverd, maar geen hoogvlieger. Daarvoor klinkt dit album eigenlijk iets te standaard. Maar mensen die Jugulator te hard vonden (of er juist van smulden) en fans van bands als Vicious Rumors en Annihilator, zullen zich zeker wel vermaken met dit schijfje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/holy-mother/agoraphobia/3642/
Meer Holy Mother op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/holy-mother
Deel dit artikel: