Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Tja… Triest eigenlijk dat je als liefhebber van 'moderne' metal zo vaak tevreden moet zijn met een stuk of vier vijf goeie nummers op een album. Dit euvel geldt ook een beetje voor Hail Horror van het ervaren Amerikaanse Himsa. Een beetje maar, want Hail Horror is duidelijk beter dan je mag verwachten in het overbevolkte stijllandschap waarin Himsa zich begeeft. Woord richting minister Verdonk: het land van postcore metal is vol! Gooi er a.u.b. een paar uit. Himsa mag er wel in, die hebben we deze zomer namelijk op de festivalweides nodig. Dank u.
Hail Horror heeft genoeg aanlokkelijke breaks en tempoversnellingen om een weiland vol tieners aan het springen te krijgen. Mits die tieners niet teveel waarde hechten aan originaliteit, want nieuwigheden hoeven ze op Hail Horror niet te verwachten. De band blijft strak binnen de kaders. Zo strak dat Chimaira en Lamb of God-fans blind kunnen toeslaan: gelaagde drietrap riffs, strak in de drums, vlotte leads en de ietwat afwijkende brul-/schreeuwzang (die hier en daar wel erg lijkt op die van Mark Hunter van Chimaira). Wel goeie riffs trouwens. Check ‘The Destroyer’ en ‘Pestilence’. Zo moet het, dat is pas energie! Overigens heeft de band uit Seattle slim gekozen voor het inmiddels door alle autoriteiten goedgekeurde Tue Madsen-stempel, dat we ook kennen van Born From Pain en een miljoen andere bands. Kortom, overtuigend!
http://www.kindamuzik.net/recensie/himsa/hail-horror/12483/
Meer Himsa op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/himsa
Deel dit artikel: