Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Dat Will Oldham een diepe indruk bij onze Zweedse muziekvrienden achterliet, weten we van Nicolai Dunger en Peter Dolving, zoals eveneens van de Zweedse broertjes Herman Düne: allen sombermannen met volgroeide baarden en akoestische gitaren.
Welkom daarom opnieuw in het desolate small-town America van Oldham-city, waar een verdroogde cactus eenzaam het wanhopige gekrijs van een Neil Young aanhoort. En dat zelfs in het Hoge Noorden zijn gebroken stemgeluid in de gedaante van Will Olham is gehoord, mag een godswonder heten.
Voor Mas Cambios lieten de bleke noordelingen hun rammelende liedjes eens flink bakken in de Mexicaanse zon, waarna ze werden overgoten met liters tequila. Als je daarmee verwacht dat Herman Düne de zonnige, vrolijke kant is opgegaan, moet ik je helaas teleurstellen.
Mas Cambios klinkt weliswaar iets minder winters dan enkele voorgangers, zoals Switzerland Heritage en Turn off the Light, maar de mysterieuze en wereldvreemde klanken zijn gelukkig nog volop present op deze siësta van Herman Düne. Zoals ze ook nog steeds wat moeite hebben om een glasheldere vorm te geven aan hun eigenzinnige countrysongs, waardoor Mas Cambios pas na enkele draaibeurten net iets meer geheimen prijsgeeft. Let vooral eens op de vele verwijzingen naar de tapes van cultlegende Daniel Johnston.
Herman Dune speelt 19 juni o.a. met Jeffrey Lewis en Rachel Lipson in de Dordrechtse Pop Centrale en de 21ste eveneens met Jeffrey Lewis en Rachel Lipson in Paradiso, Amsterdam.
http://www.kindamuzik.net/recensie/herman-d-ne/mas-cambios/3302/
Meer Herman Düne op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/herman-d-ne
Deel dit artikel: