Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Henning Pauly (Chain, Frameshift) besloot dat hij een pauze nodig had van zijn werkzaamheden als producer van het tweede Chain-album en van de rockopera die hij aan het schrijven was. Onder "pauzeren" verstaat de beste man blijkbaar iets anders dan de gemiddelde mens, want Pauly kwam tot rust door in dertien dagen een complete cd te schrijven en te produceren, met verschillende zangers en zangeressen, begeleid door alleen de rock-basics gitaar, bas en drums. Hij had beter kunnen pauzeren door gezellig op een stretcher op Ibiza te gaan liggen met een piña colada in zijn knuistje.
13 Days klinkt namelijk als een inspiratieloze, uit de eighties daterende Bon Jovi-wannabe-plaat. Het eerste nummer 'I've Had Enough' begint veelbelovend met een geinig gitaarrifje, maar toch bekruipt je het gevoel dat je dit al eens eerder hebt gehoord. Het begin blijkt ook het enige enigszins positieve aan dit nummer, want dan begint Jody Ashworth (Trans Siberian Orchestra) te zingen. Zijn hete aardappels niet allang chirurgisch te verwijderen uit de keelholte? Ashworth weet van niets. Maar ook al had een van de vele andere zangers/zangeressen die op de plaat te horen zijn dit nummer ingezongen, dan had het toch niet mogen baten. Want het is gewoon een vruchteloos, saai, gedateerd, eentonig, bijzonder middelmatig voortkabbelend rocknummer.
En dat niveau houdt Pauly helaas op de rest van de plaat vol: het klinkt allemaal ouderwets en amateuristisch. Een van de allerergste dingen op deze plaat zijn de gitaarsolo's die in praktisch alle nummers voorkomen, die ervoor zorgen dat je tenen niet meer krom, maar omgedraaid in je schoenen staan. Het beste nummer (lees: minst erge) is 'Nothing Is Forever', dat in de coupletten een beetje bluesachtig aandoet - zangeres Victora Trevithick doet het goed. Maar ondanks haar goede poging is ook dit nummer, net als de zeehondjes in Canada, niet meer te redden. Behalve Victora Trevithick zijn er een aantal andere zangers qua zangstem sterk (Edward Heppenstall, Jason McSheeny), maar om onverklaarbare redenen klinken deze boys en een aantal anderen alsof ze in een tunnel staan te zingen, waardoor de ergernis alleen maar toeneemt.
Kortom, Pauly is een egoïstische man, want dat hij pauze wil, okee, maar dat hij met het resultaat van zijn pauze mensen met oren lastigvalt, tsk, stout!
http://www.kindamuzik.net/recensie/henning-pauly/13-days/6582/
Meer Henning Pauly op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/henning-pauly
Deel dit artikel: