Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
David Eugene Edwards van 16 Horsepower op een surfplank, zo stellen we het Noorse Helldorado voor bij het horen van het nummer ´Blood Shack´. De mystieke zang en wulpse surfgitaren in de vrij stevige openingstrack zijn slechts een kleine voorbode voor wat verderop gaat komen in Director´s Cut. Helldorado laat weinig aan het toeval over om bijna exact hetzelfde te klinken als 16 Horsepower, het grote voorbeeld uit de Verenigde Staten van Amerika. Helldorado is de tweede 16 Horsepower-kloon uit Noorwegen in zeer korte tijd. Eerder tapten Emmerhoff and The Melancholy Babies al uit hetzelfde vaatje.
Helldorado is er voor diegenen die niet bang zijn van baardige Noormannen die aan de haal gaan met zingende zagen, gierende orgeltjes, oorstrelende violen, godvrezende banjo´s en noem maar op. Nick Cave lijkt een andere bron van inspiratie voor de jongens.
Director´s Cut is beslist geen originele plaat, maar bijwijlen kunnen de Noordelingen behoorlijk onheilspellend uit de hoek komen. Noorwegen lijkt daarmee hofleverancier van energieke rockmuziek waarin het weidse landschap doorspiegelt. In dezelfde categorie vind je onder andere het herenigde The Ricochets die op de afgelopen editie van het Deense Roskilde-festival een sterk optreden gaven en onlangs ook met het album The Ghost of Our Love ons vlakke land bereikten. Helaas zingt de zanger van Helldorado, net als Gunnar Emmerhoff en die van The Richochets, in het Engels, waardoor de songteksten en zang van Dag Vagle minder natuurlijk overkomen. De psychedelische rockers van Dungen uit Zweden waren iets verstandiger. Zij durven het aan om in hun moerstaal te zingen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/helldorado/director-s-cut/7685/
Meer Helldorado op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/helldorado
Deel dit artikel: