Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ooit was DJ Hell een koning en pionier, de man die de Duitse technoscene vormde, aan de wieg stond van electroclash en artiesten als Miss Kittin, Fischerspooner en Zombie Nation hielp doorbreken. Maar zijn label International Dee Jay Gigolo bleef te lang hangen in de electroclashdraaimolen en op z’n solowerk haalde Helmut Geier nimmer meer het niveau van zijn albums Geteert und Gefedert en Munich Machine. Het haar werd dunner, zijn rol leek uitgespeeld. Velen hadden hem al afgeschreven.
Maar nu is er Teufelswerk en, potverdorie, het is een meesterwerk. Hell heeft zijn ziel en zaligheid in deze dubbelaar gelegd en iedere nog uitstaande vriendendienst geïnd, waarmee hij in één klap weer op de kaart staat bij iedere boeker en festivalprogrammeur waar ook ter wereld. Al zullen die waarschijnlijk tevergeefs vragen of Bryan Ferry, P. Diddy en Alan 'Suicide' Vega ook meekomen als ze Hell boeken.
Alledrie de heren zijn te horen op Teufelswerk, dat uitgesmeerd is over een Day- en een Night-cd. Op die laatste domineert vanzelfsprekend de vierkwartsmaat. Behendig laveert Hell langs het beste van twintig jaar house, techno en club - hij sampelt op 'The Disaster' nonchalant het Love Parade-epos 'Der Klang der Familie' - en laat P. Diddy minutenlang mopperen over de ideale lengte van een dansplaat. Het resultaat is even hilarisch als dansbaar; old school maar toch helemaal nu.
Helemaal interessant wordt het op de Day-schijf, die Hell samen met Peter Kruder (van Dorfmeister) en Christian Prommer (van Trüby Trio/Drum Lessons) produceerde. Een cinematische trip langs analoge musea, stoffige saloons (zie single 'The Angst') en psychedelische elektronica.
Niet alleen Grace Jones kan ijzersterk terugkomen, bewijst Hell. Teufelswerk is verduiveld goed.
http://www.kindamuzik.net/recensie/hell/teufelswerk/18455/
Meer Hell op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hell
Deel dit artikel: