Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Wie het Type-label een beetje volgt, kent Helios al. Vorig jaar bracht de Amerikaan Keith Kenniff als Goldmund al een album uit waardoor hij werd vergeleken met John Cage, Erik Satie en filmcomponist Tiersen.
Helios is wat dat betreft heel andere koek. Minder piano, meer elektronica. Het is een album dat vooral fans van Boards Of Canada zal aanspreken, vanwege de melancholieke toon en het gebruik van schijnbaar valse melodieën.
Verschillen zijn er ook genoeg. Eingya is dankzij gitaar, drums en piano akoestischer en aardser dan Boards Of Canada, en ook de manier van componeren is traditioneler dan bij het illustere duo. Kenniff schrijft geen tracks maar liedjes.
Instrumentale liedjes, dat wel, waarin vogeltjes zachtjes over de wegstervende pianoklanken kwetteren ('Halving the Compass') en waarbij de recensent gaandeweg denkt: Mogwai is eigenlijk een veel betere referentie dan Boards Of Canada. Dezelfde droevigheid, dezelfde schoonheid. Maar dan zonder de geweldexplosies. Een plaat om te draaien als het uit is met je vriendje of vriendinnetje.
http://www.kindamuzik.net/recensie/helios/eingya/13650/
Meer Helios op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/helios
Deel dit artikel: