http://www.kindamuzik.net

ernaast

Onze laatste liverecensie.

Meindert Talma in De Amer.

Onze laatste albumrecensie.

M.I.A. weet wat ze wil.

Ons laatste interview.

Sin Ropas: scheuten en zwarte turf.

Onze laatste video.

Colin Benders: het geluk van de modulaire synthesizer.

Hein O))) | Ich Fühl Mich Verschlagen

Het summum van muziek.
CD, Lomedadnil/Eksoot

Tekst: Norbert Pek

Publicatiedatum: 27 juli 2006

We hebben er in dit decennium al een paar gehad. De ‘waar was je’-momenten. Waar was je toen vliegtuigen het WTC binnenvlogen? Waar was je toen Prins Claus overleed? Of Prins Bernhard? Dat de overtreffende trap in deze categorie nog moest komen was niet te verwachten. Maar op dit moment bonst mijn hart zo heftig dat ik regelmatig met m’n hand voel of hij niet de borstkas uitknalt. Alle tien vingers trillen als een overspannen staafmixer en ik weet niet of ik moet lachen of huilen van geluk.

Zojuist heeft Ich Fühl Mich Verschlagen, het debuut-album van Hein O))), een complete ronde gemaakt in m’n cd-speler en weet ik niet of dit het einde of het begin van muziek an sich betekent. Het album is te goed, te briljant, te overweldigend. Alsof alle muzikanten decennialang aan één project hebben gewerkt in plaats van zich met hun eigen sores bezig te houden. Alsof ze met Ich Fühl Mich Verschlagen zeggen: “dank u voor het luisteren naar de moeite die het heeft gekost om er achter te komen wat muziek zou moeten zijn, maar nu weten we het, het is Hein O))). Bedankt en we zien u bij zijn concerten.”

Opener ‘Lieb Mich, Befehl Ich Dir’ is meteen een mokerslag. Voor slechts de schlagerstem van Hein O))) zal een select groepje muziekliefhebbers warmlopen, maar door de volle beats en de onstuimige wendingen die het nummer kent openbaart Hein O))) zich als roerganger van een schip dat elke muzikale zee verovert. Vele zangers hebben al ‘warum’ gezongen, maar niemand doet het zoals Hij. Zijn boodschap, waarin hij oproept om hem lief te hebben door zijn genialiteit klinkt aan de oppervlakte dwingend, maar als een Descartes geeft Hein O))) de schijnbare euforie een schaduwkant: als alle mensen van hem houden, doen alle dieren dat dan ook?

Vervolgens wordt cultuurkritiek van het hoogste niveau gebezigd: ‘Ich Liebe ‘Verdammt Ich Lieb Dich’ Nicht’ gaat in op de manier waarop de Duitse taal in het verleden op negatieve manier is verindustrieerd, waardoor het Engels de overhand heeft gekregen in het muzieklandschap. Elke zanglijn werkt beklijvend: “Wir haben ein D, wir haben ein A, wir haben ein V, wir haben ein I, wir haben ein D, wir haben ein H, wir haben ein A, wir haben ein S, wir haben ein S, wir haben ein E, wir haben ein L, wir haben ein H, wir haben ein O, wir haben ein F, wir haben ein F, wir haben ein W, wir haben ein A, wir haben ein R, wir haben ein U, wir haben ein M, wir haben ein Fragezeichen.”

Natuurlijk vallen bij Hein O))) enkele referenties op en dan hebben we het niet eens over muzikale referenties die variëren van Duitse schlager van, laten we zeggen, Heino tot de Detroit-beats van, laten we zeggen, Lady Aïda. Nee, dit is het terrein van de hogere filosofie. In het overweldigende ‘Homosexuel und Quatsch, es ist 1841, zwei Hunden bellen’ geeft hij een vernietigend commentaar op de vriendschap tussen Marx en Kierkegaard, die hij en passant onthult. In ‘Fragen, Fragen, Fragen, Fragen, Fragen, Fragen, Tot’ schijnt hij een nieuw licht op Socrates.

Hoe verhelderend de zorgvuldig opgespaarde boodschappen van Hein O))) ook zijn, het gaat altijd gepaard met een muzikale tsunami vol tranentrekzang en elektronica, waarin het melodieuze en emotieloze wordt afgewisseld. In alle facetten meeslepend. Overigens wordt Nederland op Ich Fühl Mich Verschlagen als land beoordeeld door de in Tilburg residerende muziekkunstenaar. Hein O))) noemt Nederland de bakermat van de schlager-aftakeling, wat hij in een groter verband trekt: niet alleen Nederland is zelfvernietigend, ook de gehele wereld is het. Daarom heet het lied ook ‘Wo is Rex Gildo, Holland? Er ist nicht tot, nein, WO IST REX GILDO!’. Hein O))) weet tot de kern van de wereldproblematiek te komen. Maar ook tot de kern van de muziek. Er is geen overtreffende trap of hij wordt betreden door Hein O))).

Maar hoe nu verder? Betekent deze verlossing een einde of een nieuw begin? Ik weet het niet. Naast een onverminderde euforie voel ik machteloosheid. Hierdoor gaat alles maar dan ook alles veranderen, maar waar beginnen we? Misschien dat het antwoord in de titel van het afsluitende nummer gevonden kan worden: ‘Darf Ich Testikels Essen?’ Het zou zo kunnen, maar zoveel kan. Voor wie het mogelijke begin van de toekomst wil horen heb ik slechts vier Duitse woorden over: Ich Fühl Mich Verschlagen.