• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Hector Zazou | Quadri + Chromies

Teveel van het goede.
CD + DVD, Taktic Music/Bertus

Tekst: Thijs Menting

Publicatiedatum: 30 april 2006

In al die jaren dat Fransman Hector Zazou bezig is als componist heeft hij een flinke hoeveelheid albums gemaakt, variërend in stijl van folk tot modern klassiek. Daarbij werkte hij samen met mensen als David Sylvian, Ryuichi Sakamoto, Björk en Peter Gabriel. Met Quadri + Chromies laat hij horen dat hij nog niets van zijn nieuwsgierigheid heeft verloren. Het album is een complex bouwwerk van ingewikkelde elektronica en modern klassiek dat niet had misstaan op een label als Raster Noton.

De dramatiek van klassiek en de koelte van het elektronisch dataverkeer zitten elkaar niet in de weg. Integendeel, de ijle violen kleuren prachtig bij het metalen geritsel en gebrom. Ze vullen elkaar aan. Als de strijkers stilhouden, pruttelt de ambient verder en andersom. Het is een komen en gaan van geluiden en sferen. Opeens treedt een warme synth aan die de kilte wegdrijft. Iets verder krijgt het wat statigs dankzij het pianospel van Sakamoto of wat berustends met het gitaarspel van Peter Buck (R.E.M.). Dan is het weer onnavolgbaar complex, omdat er vanalles tegelijkertijd speelt.

Dat is meteen het probleem met dit album. Hector Zazou wil teveel en te snel, waardoor wordt vergeten rust in te bouwen. Steeds is het in ontwikkeling waardoor ze niet in staat zijn om een fatsoenlijke sfeer neer te zetten. Soms lukt het wel en is het meteen goed, omdat de geluiden bijna perfect in elkaar passen. Zoals in ‘Noir, Blanc, Gris’ waar ze een ijzige beklemming uitwerken met een combinatie van strijkers en donkere ambient. De meeste nummers stromen echter over met geluiden en sferen die niet samen gaan. Zoals ‘Carres du Noir Au Blue’ waarin ze geen keuze konden maken tussen agressieve bassen, warmbloedige synthesizers, kille strijkers en levenloze bliepbliep. Dat er een rek vol kruiden aanwezig is, wil niet zeggen dat ze allemaal gebruikt moeten worden.

Als aardigheidje zit er ook een dvd bij het album waarop tien van de elf nummers zijn voorzien van ‘digitale schilderijen’ door Bernard Caillaud. Veel bijzonders levert het niet op. Strepen, vierkantjes en rasters die in allerlei variaties bewegen op het ritme van de tikjes en de piepjes. Dat schijnt nogal hip te zijn binnen het kringetje van academische elektronica. De hele dvd van het afgelopen Sonic Acts stond vol met zulke beelden. Op het hoogtepunt lijkt het op een plattegrond, gemaakt door een dronken architect en dat kan dit album niet redden.

http://www.kindamuzik.net/recensie/hector-zazou/quadri-chromies/12681/
Meer Hector Zazou op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/hector-zazou