Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Denk aan een stinkende punkclub in Los Angeles. Zo'n tent waarbij nomen omen is - The Smell is de enig passende naam. In dit groezelige decor vinden bands als The Mae-Shi en No Age elkaar. Versterkers op stand 'elf' en knallen geblazen. En ondertussen gezamenlijk de club runnen, promotie maken en sojaworstjes op de grill mikken. Het is de omgeving waarin Health zijn debuutalbum opgenomen heeft.
Je hoort het eraan af. Kort en krachtig zijn de nummers, inklokkend rond veelal twee minuten. Punky in klein bestek. Statement maken en wegwezen. Toch is het zeker geen less is more-plaat. Daarvoor weet de band te veel sonisch geweld samen te ballen in wat een geluidsdrager kán herbergen. Tribale drumpatronen, math-indiegitaren, tegendraadse baspartijen die overal en nergens opduiken en gebrul gekoppeld aan zowaar gezang die beide fiks door de mangel gehaald zijn. Zoals ongeveer elke klank op Health.
Gezond voor de trommelvliezen is dit kwartet dan ook niet. Live waarschijnlijk nog vernietigender dan op plaat die volgens aangave al keihard gedraaid moet worden. Gezond voor de geest is Health dan weer wel. In een krap halfuur word je naar een climax in catharsis gejaagd tussen van de muren ketsende noise-geluiden en agressie die poppy klinkt, jennende repetitie die hypnotiseert of compleet stukgemaakte pop.
Teringherrie voor de één. Deconstructivisme van de pop voor de ander. En een derde hoort er een bloedstollende noiserockband in. Hel, hemel of waanzin? Aan u de keuze.
http://www.kindamuzik.net/recensie/health/health/17429/
Meer Health op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/health
Deel dit artikel: